Clint Eastwood groeide op in Oakland Californië en had een grote interesse in (jazz)muziek waardoor hij aanvankelijk in kleine clubs speelde als pianist.Bij zijn regie-debuut Play Misty For Me bewees hij al dat hij een neus had voor goede muziek. Hij selecteerde immers persoonlijk het romantische nummer First time I ever saw your face van de toen nog vrij onbekende Roberta Flack. Voor het officiële thema van de film, Misty tekende overigens jazz-legende Erroll Garner. Clint Eastwood schreef in zijn carrière zelfs filmmuziek, zo is de filmmuziek van Mystic River bijvoorbeeld van zijn hand.  Ook de filmmuziek van Grace is Gone is van Eastwood's hand die er zelfs een Golden Globe-nominatie voor kreeg !

In de jaren zestig vertolkte Eastwood in Sergio Leone's Italiaanse dollar-trilogie Per un pugno di dollari, Per qualche dollaro in piu, Il buono, il brutto, il cattivo de rol van de man with no name : de gelukzoeker met de grote sigaar in de mond en poncho in de nek, die de gesprekken eerder kort hield... In het begin probeerde Eastwood op verschillende manieren als arbeider aan de kost te komen, later sloot hij zich aan bij het Amerikaanse leger waar hij zweminstructeur werd en toen al door acteurs werd aangemoedigd om zijn kans te gaan in de wereld van film. Toen hij het leger verliet, studeerde hij boekhouden, tot een vriend die bij Universal werkte hem in 1953 een screentest bezorgde. Zijn goeie look bezorgde hem hierna een tiental rolletjes bij Universal-films, zij het enkel als figurant. Zijn carrière bij Universal was overigens vrij kort want na 18 maanden kreeg Clint Eastwood er al zijn ontslag. CBS liet hem twee jaar later opdraven in Rawhide (1958) waar hij zes jaar lang de rol speelde van Rowdy Yates. Tijdens die periode was hij ook te zien in verschillende gastrolletjes (West Point in 1957, Highway Patrol in uit 1958, Maverick in 1959 en Mister Ed in 1962).  Opvallend is dat het tot 1985 duurde voor hij nog enig televisiewerk deed.  Dan stond hij in voor de regie van Vanessa in the Garden, een aflevering uit de Amazing Stories serie van Steven Spielberg.  Vanaf 1961 regisseerde hij zelf een aantal afleveringen. Hierna zette hij voet op Europese bodem en ging samenwerken met Leone met het gekende resultaat...

Het bleef bijlange niet bij die ene western tot Clint Eastwood in 1968 een ander genre opzocht : in Don Siegel's misdaadthriller Coogan's Bluff speelde hij voor het eerst een conservatieve politieman in een toch wel controversiële film voor die tijd. De absolute top bereikte hij in de States als Harry Callahan in Dirty Harry en films als Magnum Force en The Enforcer. Clint Eastwood had ondertussen ook zijn eigen bedrijf(je) opgestart onder de naam Malpaso Company en durfde het zelfs aan een parodie te maken op het genre in de spaghetti-western High Plains Drifter, waarna onder andere ook The Gauntlet volgde. Eastwood stond in de tijd der jaren steeds garant voor succes, enkel Bronco Billy was een totale mislukking, zij het niet makkelijk of zelfs helemaal niet verklaren.

Escape from Alcatraz, Every Which Way But Loose, Firefox die hij ook regisseerde, de filmlijst is werkelijk bij-zon-der lang. Op het vlak van de liefde ging het echter niet volledig foutloos : zijn romance met zijn tegen-speelster Sondra Locke viel immers net samen met de scheiding van zijn (eerste) vrouw.

Clint Eastwood, één van de gro(o)t(st)e namen in de filmwereld van de afgelopen decennia acteert, regisseert maar produceerde ook al meerdere films. Zelfs de politiek is hem verre van onbekend : In 1986 mocht hij zich burgemeester noemen van Carmel... Een belangrijke film waar Eastwood ook al instond voor de regie was Mystic River, een film die destijds het Filmfestival van Cannes opende en genomineerd werd voor een Gouden Palm. Mystic River werd overigens nog genomineerd voor zes Oscars waarvan er twee werden verzilverd (Beste acteur in een hoofd- en een bijrol).  Daarvoor was hij nog te zien in Blood Work waar hij de rol vertolkte van Terry McCaleb, een gepensioneerd F.B.I. agent. Blood Work was meteen de twaalfde (!) film waarbij Eastwood de rol van had acteur, producent én regisseur. Million Dollar Baby bracht de stand al op dertien (en inmiddels kregen we ook al Gran Torino!).

Het lijstje met filmprijzen die dit film-icoon te beurt viel is bijzonder lang waardoor we enkel de belangrijkste vermelden : in januari 2000 kreeg Clint een Lifetime Career Achievement Award van de National Bord of Review van New York. In maart 2003 kreeg hij een Screen Actor's Guild Life Achievement Award, in augustus nog gevolgd door een Hank Award van het Henry Mancini Institute. We kunnen nog wel een tijd doorgaan maar vermelden zeker nog de hoogste onderscheiding in filmland : In 1993 kreeg zijn film Unforgiven die in de eindgeneriek melding maakte van Sergio Leone en Don Siegel (!) maar liefst vier Oscars (beste film, beste regie, beste acteur in een bijrol en beste scenario), de film was maar liefst negen keer (!) genomineerd voor een Academy Award. Datzelfde jaar kreeg de film er nog een Director's Guild Award bovenop, een Golden Globe voor beste regie én twee Bafta's (beste regie en beste film). In 1996 werd The Bridges of Madison County dan weer genomineerd voor een Cesar.  Voor Bird (1988) kreeg hij een Golden Globe voor Beste Regisseur.

En dan was er natuurlijk nog Million Dolar Baby die met zijn vier Oscars Martin Scorsese's The Aviator de loef afstak.

Clint Eastwood, overigens een fervent golf-liefhebber, is op 31 maart 1996 gehuwd met Dina Ruiz Eastwood, ze leven samen met hun dochter Morgan (° 12/12/1996) in Carmel.  Clint is er zelfs eigenaar van de Mission Ranch Inn en de Tehama Golf Club.