Clint Eastwood sluit een uitstekend jaar (Unforgiven, In The Line of Fire) af door Kevin Costner voor zijn kar te spannen in A Perfect World.  Het verhaal, dat infeite alle stijlkenmerken van een western in zich meedraagt, werd overgeplaatst naar de huidige tijd waardoor sheriff Eastwood zich van een carrosserie in plaats van een gewoon ros mag bedienen.  En vervoer heeft hij wel nodig als hij de achtervolging inzet op ontsnapte gevangene Butch Haynes (Costner), die een jongetje kidnapt om hem een vrije aftocht te regelen.

Butch, die een verleden van gewapende overvallen met zich meesleurt, wordt direct bestempeld als staatsvijand nummer één en krijgt het voltallige Texaanse politiekorps op zijn hielen.  Phillip, de jongen die Butch meesleurt op zijn vlucht, ziet na een tijdje het avontuur wel zitten, temeer daar hij thuis gebukt ging onder een fanatieke religieuze moeder.

Maar toch blijft de opvliegende Butch hem terzelfdertijd angst inboezemen, hetgeen leidt naar een verrassende ontknoping die zelfs de achtervolgende posse nooit durfde dromen...

Eastwood is, als regisseur, alweer aardig op dreef, wanneer hij onophoudelijk de groene grasvlakten streelt, terwijl hij Costner (in zijn eerste schurkenrol) continu dreigend in beeld brengt.  Eastwood, die zich verrassend op de achtergrond houdt en er, in tegenstelling tot Laura Dern, nooit in verdwijnt, pept de film op met sublieme staaltjes van droge humor en relativerend stuntwerk.

Hier is professionalisme aan het werk, en dat zie je dan ook.  Perfect is het zeker niet, maar gewoon al het feit dat Eastwood zoveel tijd uittrekt voor een 'andere' Costnerrol die zich eens iets anders permitteert na de suikerspinnen romantiek van The Bodyguard leidt naar een meer dan bevredigend product.