Harry Stradling Sr., neef van Walter Stradling, de cameraman van Mary Pickford, verhuisde als tiener naar Amerika waar hij begin de jaren ’20 zijn filmcarrière opstartte als cameraman van korte films en langspeelfilms die zich niet onderscheidden van de rest.

In Frankrijk liet hij zich in 1934-1935 opmerken voor zijn werk als cameraman belichting in La Kermesse héroique/Carnival in Flanders van Jacques Feyder. 

In Engeland maakten Stradling en Feyder Nights Without Armour waarin ze Moskou naar voor brachten als een donkere, grauwe stad. Opnieuw door weer met licht te spelen en dat tijdens het draaien heel gericht te gaan aanpassen.  Een gelijkaardig resultaat werd bereikt in de films Pygmalion, South Riding en The Citadel.

In 1940 keerde Harry Stradling Sr. terug naar Hollywood.

Nog meer cinematografisch hocus-pocus werd uit de camera getoverd voor het maken van The Corsican Brothers waarin Douglas Fairbanks een dubbelrol speelde. In My Fair Lady bracht hij Eliza Doolittle opnieuw tot leven.

Harry Stradling zorgde voor het camerawerk van de eerste vier films van Barbra Streisand waarna hij zich op dat vlak liet opvolgen door zijn zoon Harry Stradling Jr. bij de film The Way We Were. De opvolging was verzekerd want zoonlief kreeg er zowaar een Oscar-nominatie voor. Vader en zoon hadden eerder al samengewerkt voor Guys and Dolls.

Harry Stradling Sr. werd meerdere keren onderscheiden voor zijn werk en won meerdere Academy Awards/Oscars. Soms wordt hij ook gewoon vermeld als Harry Stradling.
Hij overleed tijdens het maken van The Owl and the Pussycat (1970).