Het filmmaken moet Harold Rosson, soms ook vermeld als Hal Rosson, wel in de genen gezeten hebben en dus ook in de familie als je weet dat zowel zijn broers Arthur en Richard Rosson actief waren in de filmwereld, zij het dan als regisseur.  Harold zelf zette zijn eerste stappen in de filmbusiness als acteur toen hij in 1908 enkele kleine rollen speelde bij Vitagraph.  Hij werkte zelfs even als stuntman maar verhuisde in 1913 naar Los Angeles waar hij in 1915 begon aan iets waar al snel van bleek dat hij er goed in was : cameraman.

Rosson heeft zowel stille- als geluidsfilms gemaakt voor MGM waar hij overigens als één van de eersten de gelegenheid kreeg om kleurenfilms op te nemen.  Tijdens de Oscaruitreiking in 1937 kreeg Rosson zelfs nog een Speciale Prijs voor zijn pionierswerk op vlak van Technicolor voor The Garden of Allah, overigens ook de eerste kleurenfilm van Marlene Dietrich.  Maar Rosson was ook heel sterk voor zijn camerawerk in zwart/wit films, de manier waarop hij zorgde voor een drukkende sfeer van de jungle-omgeving in Red Dust bijvoorbeeld.  Of een grauwe, beangstigende sfeer van de oorlog in The Red Badge of Courage bewerktstelligde.

Rosson werkte ook een tijd als associate director en assistent-regisseur in filmproducties van Cecil B. De Mille.  Hij was de favoriete cameraman van regisseurs als Josef Von Sternberg, Howard Hawks, Alan Dwan, Cecil B. De Mille, Victor Fleming, King Vidor en George Cukor.

Harold Rosson was van 1933 tot 1935 getrouwd met Jean Harlow, de tweede in een rij van drie echtgenotes.  Harlow beschuldigde Rosson overigens van mental cruelty omdat hij de gewoonte had om te lezen in bed.