David leeft met zijn vrouw Alison en hun kind Emily in New York. Het klein gezinnetje onderscheidt zich nauwelijks van een ander. Relationeel hapert het bijvoorbeeld enigszins tussen het paar. Voor het slapengaan zoekt David nog eens toenadering tot zijn echtgenote en vraagt wat er scheelt en of zij er wil over praten. Voor sommige zaken is zelfs therapie niet sterk genoeg zegt ze. Alison (Amy Irving) trekt zich terug in de badkamer want een verkwikkend bad met wat rustgevend kaarslicht rond de kuip helpt voor haar misschien wel... Diezelfde nacht stelt David vast dat hij alleen in bed ligt. Hij staat op en vindt zijn vrouw levenloos terug in de badkuip die wel gevuld lijkt met warme rode wijn. Over zijn schouder ziet hij hoe Emily in het deurgat staat. Met een starre, koele blik...

Voor David, zelf een psycholoog, is therapie een mogelijkheid om het trauma dat Emily heeft opgedaan te verwerken. Maar het resultaat is beperkt, Emily lijkt in een soort trance te verkeren en staart voor zich uit, ze lijkt zich af te sluiten voor haar vader en de buitenwereld. David beslist dan maar om te verhuizen naar het platteland en hoopt dat een nieuwe, rustiger omgeving dan New York voor beterschap zal zorgen. De nieuwe woning voor weduwnaar David en zijn dochter ligt in een dorpje met maar iets meer dan 2.000 inwoners waar het tijdens deze periode van het jaar nog rustiger is dan rustig. Maar ook deze nieuwe omgeving haalt Emily niet uit haar isolement. 's Avonds werkt Is-er-hier-geen-meisje-met-de-naam-van-Emily-de-kamer-binnengekomen ? - eigenlijk verstoppertje spelen - ook al niet meer. Benadrukken hoeveel hij van haar houdt voor het slapengaan al evenmin want dat zei mama ook die laatste keer.... Maar op een avond wanneer David Emily gaat instoppen lijkt er toch een doorbraak te komen in het verwerkingsproces van het kind.Ze heeft niet langer behoefte aan haar pop want ze heeft nu een nieuw vriendje zegt ze, Charlie... David stelt niet veel vragen en belt kinder-psychologe Catherine (Famke Janssen) op om te informeren naar haar idee over deze nieuwe ontwikkeling. Uitzonderlijk is het volgens Catherine zeker niet dat kinderen denkbeeldige vriendjes gaan verzinnen. Dan leert David Elizabeth Young (Elisabeth Shue) kennen, een jonge vrouw die recent gescheiden is en af en toe op het kind van haar zus moet passen. Maar ook hierop reageert Emily afwijzend en zelfs gestoord wanneer ze op een avond in de doos met spulletjes van haar overleden moeder duikt en met een aangepaste look aan het avondmaalt verschijnt... Debuterend scenarist Ari Schlossberg zegt zelf dat hij een bijzonder angstaanjagend verhaal voor een film wou schrijven toen hij aan het scenario begon voor Hide and seek. Eens afgewerkt kwam het bundeltje bij film-producent Barry Josephson terecht die het zo goed vond dat hij de belofte maakte dat niemand anders dan Schlossberg zelf mocht werken aan eventuele 'revisions' in de toekomst, een uitzonderlijke regeling in Hollywood. Met opmerkelijk genoeg een teleurstellend resultaat.

Het positieve aan Hide and seek is dat Oscar-winnaar Robert De Niro hiermee nog eens probeerde om wat serieus acteerwerk in zijn planning op te nemen. Iemand van zijn kaliber op de affiche zien staan van films à la Analyze this, Analyze that, Meet the Fockers en nog meer van dat soort idiotie staat voor iemand van zijn kaliber gelijk met een onvergeeflijk verkwisten van (acteer)talent. Maar ook Hide and seek ook weer niet zijn sterkste film en zie dat maar als een Understatement met een hoofdletter. Zelfs voor Dakota Fanning is deze thriller een aantal treden lager dan waartoe ze in staat bleek in Man on fire of I am Sam. Haar stuurse blik is één van de talrijke elementen en probeersels die niet scary genoeg zijn om hier een nagelbijter van een thriller van te maken. Ahoewel de basis van het verhaal - het feit dat je eigen kind zich plots heel vreemd en zelfs psychotisch gaat gedragen, voor een ouder gelijkstaat met een nachtmerrie. Alleen lijkt het maken van een film hierrond nog niet zo makkelijk. Zeker niet voor regisseur John Polson die zijn langspeelfilm-debuut maakte met Swimfan en op het einde van Hide and seek als ultiem redmiddel zelfs nog eens de kast met film-clichés openzwaait om de finale van zijn tweede film nog wat op te fleuren.