James Earl Jones

James Earl Jones werd als Todd Jones geboren op 17 januari 1931 in Arkabutla (Mississippi). Bij zijn geboorte had zijn vader de kersverse mama al verlaten en al gauw was James overgeleverd aan de goede zorgen van zijn grootouders. Die voedden hem op in de moeilijke periode van de Great Depression op boerderijen in Mississippi en Michigan.

Op jonge leeftijd ontwikkelde James Earl Jones echter een stottergebrek, waardoor hij op een schriftelijke manier diende te communiceren met leraars en klasmakkers. Dat probleem heeft hij uiteindelijk wel overwonnen, ondermeer door luidop voor te lezen in klas en actief deel te nemen aan groepsgesprekken. Het is dan ook heel opmerkelijk dat Jones van zijn (aanvankelijk haperende) stem zijn grooste troef wist te maken.

Hij liet zich inschrijven aan de universiteit van Michigan maar stapte al gauw over op toneel omdat dit hem meer interesseerde. Uiteindelijk liet James Earl Jones zich inlijven in het leger en bereikte zelfs de graad van luitenant, zodat hij met de gedachte speelde eventueel een carrière uit te bouwen in deze sector. Maar in plaats daarvan kwam hij op 21-jarige leeftijd in New York terecht met de bedoeling te gaan studeren als acteur. In N.Y. kwam hij ook (voor het eerst) in contact met zijn vader.

James Earl Jones maakte zijn langspeelfilmdebuut in 1964 in Dr. Strangelove van Stanley Kubrick maar de grote doorbraak kwam er toen hij de rol kreeg van wereldkampioen zwaargewichten Jack Johnson in The Great White Hope, wat hem zelfs een Oscarnominatie en een Tony award opleverde. James Earl Jones' vader was als acteur immers bokser geworden...  Een tweede Tony award kreeg J.E.J. voor Fences, voor het Broadway-stuk On Golden Pond bleef het bij een Tony-nominatie.

Een echte A- of topacteur is James Earl Jones echter nooit geworden, iets wat hij zelf deels toeschrijft aan zijn huidskleur... Op het vlak van toneel heeft Jones een sterke reputatie. We schrijven 1960 als Joseph Papp, een Broadway-producent, hem de rol van Michael Williams geeft in het stuk Henry V.  Het was meteen het begin van zijn sterk engagement voor het New York Shakespeare Festival met rollen in Othello, Macbeth en King Lear.  Zijn vertolking van 'Othello' is volgens kenners dan ook één van zijn meest indrukwekkende.

Op het vlak van filmprijzen kreeg James Earl Jones ook nog een Emmy voor zijn rol van Junius Johnson in Heat Wave, de TV-film over de rellen in Watts van 1965 en de rol van Gabriel Bird in de serie Gabriel's Fire die liep van van 1990 tot 1992.

J.E. Jones heeft een lange filmografie, in sommige films was hij enkel te horen