Na de beurscrash van Wall Street verliet Garson Kanin noodgedwongen de middelbare school om het gezin Kanin financieel bij te springen.  Aanvankelijk zorgde hij voor wat inkomsten als jazz-klarinettist en saxofonist, daarna als acteur in een toneelgezelschap.

Hij ging studeren aan de American Academy of Dramatic Arts en keerde hierna terug naar het toneel  en maakte zijn debuut op Broadway in 1933.  Hij regisseerde zijn eerste toneelstuk in 1937 en trok hierna naar Hollywood.

Zijn smeekbede in 1937 bij zijn toenmalige baas Samuel Goldwyn om hem een kans te geven als regisseur botst op een njet en het was niet moeilijk om dat te motiveren : Garson Kanin had gewoon geen ervaring op dat vlak dus was het risicovol.  Zijn tegenargumentatie als zouden toppers als John Ford en William Wyler ook ooit eens zonder ervaring hun eerste film geregisseerd hebben kon ook al op geen begrip rekenen bij de Studiobaas.

Hij koos dan maar voor RKO Radio waar hij wél de kans kreeg en in 1941 had hij al zeven films,  voornamelijk satirische komedies, geregisseerd.  De ontroerende biografie A Man to Remember over een dokter in een kleine stad, sprong er qua genre wat uit.

Ook voor Kanin betekende de Tweede Wereldoorlog een onderbreking van zijn carrière alhoewel hij de mogelijkheid kreeg voor het Office of Emergency Management een aantal documentaires te gaan produceren en regisseren.

Hij werkte samen met Sir Carol Reed aan The True Glory, een soort verfilming van Operation Overlord, de laatste fase van de oorlog in Europa, van de invasie in Normandië tot D-Day. 

Hierna hield hij het voor bekeken wat regisseren betreft.  Hij ging niet alleen verhalen voor toneel  maar ook filmscenario’s schrijven.  Met de komedie Born Yesterday (1946) op Broadway, een stuk dat later ook nog werd verfilmd, had Kanin een grote hit te pakken. 

Garson Kanin trouwde in 1942 met Ruth Gordon.  Samen schreven ze het scenario voor A Double Life, genomineerd voor een Academy Award/Oscar én geproduceerd door Michael Kanin, de broer van Garson.

Eind de jaren ’60 keerde Kanin als regisseur terug naar de filmwereld.

In een aantal van de films waarvan Garson Kanin het scenario schreef waren grootheden als Katharine Hepburn en Spencer Tracy te zien.  Over zijn bijzondere en goede relatie met de twee schreef Kanin een boek dat in 1973 werd uitgebracht: Tracy and Hepburn.

Andere boeken die hij schreef waren Remembering Mr. Maugham (1966), A Thousand Summers (1973), Hollywood (1974), One Hell of an Actor (1977), It Takes a Long Time to Become Young (1978), Moviola (1979), Smash (1980), Together Again : Hollywood’s Great Movie Teams (1981) en Cordelia (1982).

Garson Kanin is een tijd Voorzitter geweest van de Authors League, een organisatie van en voor schrijvers. 

Hij deelde in 1989 met zijn broer Michael de Valentine Davies Award van de Writers Guild.

In 1990 trouwde hij met actrice Marian Seldes.