Kaarten. Iets waar wij maar weinig van afweten ondanks het feit dat deze vorm van vrijetijdsbesteding wereldwijd nog steeds bij veel mensen een bijzondere interesse geniet. Sommige mensen misbruiken het Het World Wide Web om online poker- en casinospelen door middel van een bijzonder opdringerige spam-modus dagelijks op elke internetgebruiker los te laten.
Voor sommigen is het kaartspel natuurlijk meer dan enkel een hobby. Voor de één een passie, voor de ander een verslaving, nog anderen raken op deze manier geruïneerd terwijl een selecte groep altijd op zoek is naar allerhande manieren om de kansen om (bergen) geld te winnen te maximaliseren. Dat er veel mensen (schat)rijk mee geworden zijn valt te betwijfelen. Maar er zijn er. En daar is “21”, gebaseerd op ware gebeurtenissen, het bewijs van.

Micky Rosa (Kevin Spacey) is Professor wiskunde aan een Universiteit in Boston en heeft een systeem bedacht om de casino-eigenaars altijd in de hoek van de verliezer te drummen. Het is een combinatie van tekens geven, kaarten tellen, snel rekenen en op het gepaste moment aan de juiste tafel plaatsnemen. Vanzelfsprekend niet iets voor één man, maar eerder het werk van een team dat perfect op elkaar is ingespeeld en altijd dezelfde strikte regels hanteert die hen door Rosa zijn aangeleerd en voorgeschreven.
Ben Campbell is een wiskundig genie die op intellectueel vlak al meermaals bijzonder sterk uit de hoek kwam tijdens de lessen van Professor Rosa. Alleen is precies hij de laatste maar noodzakelijke schakel in de geldmachine die men heeft opgezet voor men naar Vegas trekt. Maar Ben voelt niet zo veel voor de idee en bedankt voor het aanbod. Het is het herbezoek van de knappe Jill Taylor (op relationeel vlak voor iedereen het hoogst bereikbare aan de Universiteit…) in de kledijzaak waar Ben werkt aan 8 Dollar per uur, gecombineerd met het feit dat hij maar liefst 300.000 Dollar moet zien bij elkaar te krijgen voor zijn inschrijving aan de Medische Faculteit, die hem alsnog over de streep trekt.

Na een geslaagde eerste test-sessie in een rokerige ondergrondse ruimte die de uitstraling heeft van een speelhol van de Chinese maffia lijkt iedereen klaar te zijn voor het échte werk. Vegas dus. Las Vegas. De gokstad bij uitstek met zijn indrukwekkende gokpaleizen, gigantische neonreclames, imposante gebouwen en een enorm aantal plaatsen waar men ‘Blackjack’ kan spelen (21’en zoals dat bij ons heet) want dat is het spel waar het in “21” om draait. Het spel loopt vlot, de Dollars stromen binnen. De studenten hebben samen met hun prof vanaf nu niet alleen twee identiteiten maar ook twee gezichten, twee levens als het ware. Op weekdagen zit men op de schoolbanken, voor de weekends vliegt men naar Vegas en wordt men ondergedompeld in de luxewereld van exclusieve limo’s, onwaarschijnlijk knappe suites, en sfeervolle casino’s die voor Rosa’s team lonken als goudmijntjes, klaar om maximaal ontgonnen te worden. En dat gebeurt dan ook

“21” is gebaseerd op waar gebeurde feiten uit de jaren ’90 waarover ook al een boek werd geschreven : “Bringing Down the House” van Ben Mezrich die het verhaal in eerste instantie had gepubliceerd in het magazine ‘Wired’. Het boek dat in maar liefst twaalf talen werd vertaald, stond meer dan een jaar in het lijstje van bestsellers en er werden maar liefst anderhalf miljoen exemplaren van verkocht. Jeff Ma is de (echte) naam van de jongere die destijds het belangrijkste teamlid was. Hij was zelf talloze keren aanwezig op de set van “21” en is in de film zelf ook te zien in een klein rolletje.
Wie nog zo’n figurantenrolletje voor zijn rekening neemt in “21” is Kyle Morris, een heuse kaart(en)specialist die de makers van “21” onder de arm namen om het team de knepen van het vak te leren