Sigourney Weaver is opgegroeid in New York maar ook in de wereld van de showbiz : met een actrice als moeder (Elizabeth Inglis) en een Amerikaanse TV-baas als papa (Sylvester 'Pat' Weaver) leek haar toekomst als het ware voorbestemd... Ze studeerde Engels aan de Universiteit van Stanford (Californië) en deed daar ook haar eerste acteerervaring op in de plaatselijke politieke toneelgroep. Hierna was de Yale School of Drama aan de beurt én volgden meteen ook de eerste toneelrollen in onder andere Titanic, Gemini en Das Lusitania Songspiel, alhoewel The Nature and Purpose of the Universe van Christopher Durang haar eerste officiële verschijning op de toneelplanken was.

Voor haar rol in het stuk Hurlyburly kreeg ze een Tony Award. Andere stukken waarin ze nog speelde waren ondermeer die van Portia in The Merchant of Venice (geregisseerd door haar echtgenoot Jim Simpson) en het door Christopher Durang geschreven Sex and Longing.

Misschien hét hoogtepunt en zeker een mijlpaal in haar carrière is het moment waarop ze gecontacteerd werd door Ridley Scott met de vraag de rol van Ripley (de vrouwelijke heldin !) te vertolken in Alien, het werd meteen haar langspeelfilmdebuut. Daarin bewees ze dat een vrouw wel degelijk een overtuigende hoofdrol kon neerzetten en verwachtte dan ook niet langer rolletjes aan de zijde van een mannelijke hoofdrolspeler.

Aliens, de sequel uit 1986 van James Cameron was hier het bewijs van en bracht haar een Academy Award/Oscarnominatie op. In 1992 maakte David Fincher een derde Alien-film (Alien 3), waarbij Weaver fungeerde als co-producente. En in 1997 volgde Alien Resurrection van Jean-Pierre Jeunet.

Het soort rollen dat Sigourney Weaver vertolkte door de jaren heen is bijzonder gevarieerd : Van Peter Weir's The Year of Living Dangerously (met Mel Gibson en Linda Hunt) over Ghostbusters, Gorillas in the Mist (2e Oscar-nominatie), Working Girl (3e Oscar-nominatie) tot Tadpole. Deze komedie van Gary Winick met Bebe Neuwirth en (toen nog nieuwkomer) Aaron Stanford deed het bijzonder goed op het Sundance Film Festival.

Sigourney Weaver liet haar medeleven blijken ten opzichte van de slachtoffers (meer bepaald de gestorven brandweerlui) van de aanslagen op het World Trade Center door haar medewerking aan The Guys waarvan zowel een toneel-uitvoering (met Bill Murray) als een filmversie (met Anthony LaPaglia) van bestaat. Beide versies zijn overigens geregisseerd door Weaver's echtgenoot, Jim Simpson.

Het lijstje van filmonderscheidingen beperkt zich niet tot de vermelde drie Oscar-nominaties. Zo kreeg Sigourney Weaver voor Working Girl en Gorillas in the Mist een Golden Globe en ook The Ice Storm sloeg bijzonder goed aan : ze kreeg er een BAFTA, een Golden Globe nominatie en een Screen Actor's Guild nominatie als beste actrice voor. Haar rol in het drama A Map of the World van Scott Elliott, gebaseerd op het boek van Jane Hamilton was ook al goed voor een Golden Globe nominatie voor beste actrice. Het lijstje is nog niet volledig, we vermelden nog haar rol in Snow White : A Tale of Terror, gebaseerd op de klassieke verhalen van Grimm. Ze kreeg er een Screen Actor's Guild en een Emmy-nominatie voor.

In 2008 leende de actrice nog haar stem aan de animatiefilm Wall-E, in 2009 verleende Sigourney Weaver nog haar medewerking aan Avatar.

Tot slot nog dit : Sigourney Weaver heeft haar eigen productiebedrijf Goat Cay Productions die nieuwkomers in de wereld van het toneel probeert te introduceren in het filmwereldje. Dit bedrijf is gevestigd in New York, waar de actrice ook woont met de ganse familie.