De 'part 3s' in de filmseries hebben het niet makkelijk dit jar. Momenteel kan je nog steeds zien hoe Lethal Weapon 3 het moeilijk heeft om de meesterwerkenerfenis van de eerdere sequel waar te maken, en nu moet Alien 3 ons kunnen bekoren met maar liefst twee meesterwerken als voorbeeld, waarbij vooral het werkstuk van James Cameron uit 1986 niet te overtreffen lijkt. Want de horde slijmerige aliens uit dei 'all-time classic' in aantal nog eens overklassen of zelfs maar evenaren zou best eens nefast kunnen hebben uitgedraaid.

Dus werd voor Alien 3 een ander uitgangspunt gekozen: slechts twee aliens deze keer, waarvan er eentje als lijfwacht fungeert voor de tweede die nog moet geboren worden. Het resultaat van die blijde gebeurtenis is echter niet niks, daar het vrouwelijk embryo niets minder blijkt te zijn dan een nieuwe koningin, klaar om, eens ze op eigen poten staat, aan een nieuw, allesoverheersend Alienrijk te beginnen.

De embryo bevindt zich binnenin Ripley Sigourney Weaver, wie anders) nadat ze bevrucht raakte in haar hyperslaap tijdens de vlucht van de alienplaneet uit Camerons film. Haar shuttle stort neer op Firoina 161, een onherbergzame en afgelegen planeet die uitsluitend bevolkt wordt door mannelijke gevangenen die er in ballingschap leven. Wanneer de overheid echter lucht krijgt van Ripleys komst en de Alienembryo die ze met zich meedraagt, zetten een stel geleerden op hun beurt koers naar de woestijn van Fiorina 161 om Ripleys 'baby' op te vangen, en het als prototype te gebruiken voor een nieuw soort wapen. Jolige jongens daar in de toekomst.

Maar intussen zit de lijfwachtalien uiteraard niet stil op de gevangenisplaneet, en dat een heleboel van de kaalgeschoren outsiders gaan dienen als ontbijt, lunch of diner spreekt voor zich...

Iedereen weet intussen dat Alien 3 geregisseerd is door een debutant, David Fincher, die hiervoor uitsluitend reclamespots en videoclips draaide, doch die ook deel uitmaakte van de effectenteams die de derde Star Wars film tot een visueel feest maakten.
Alien 3 is een enorm donkere, barokke film geworden met een decorering om duimen en vingers bij af te likken. De ijzeren constructies van de rioleringen, luchtschachten en ontsnappingsroutes zijn gewoonweg onvergetelijk, en worden in de spannende finale en de sublieme climax voor de volle 100 efficiénte-% benut. Verhaaltechnisch verrast het echt niet, en het geruzie onder de gevangenen is aan de tamme kant en haalt het zeker niet bij het claustrofobische, militaire vertoon uit de eerste twee Alien-films.
De basis van de film is niets meer dan een buitenaards achtervolgingsspelletjes, zoals John Carpenter het begin van de jaren 80 ook speelde met The Thing. als debuutprent is Alien 3 een meesterwerk, als sf-horror verplichte kost en als film is dit geheel het best samen te vatten met het laatste woord uit dit artikel: fascinerend.