Tadpole

Gewoon
Tadpole
2002
langspeelfilm
78 minuten

verdeler

K.F.D. K.F.D.

acteur/actrice (5)

Bebe Neuwirth Bebe Neuwirth →  Diane
Aaron Stanford →  Oscar Grubman
John Ritter →  Stanley
Robert Iler

regisseur (1)

Gary Winick

Oscar (Aaron Stanford's debuut in een langspeelfilm) is een 15-jarige knaap die, hoe kan het ook anders op zijn leeftijd, nog samenwoont bij zijn ouders

om precies te zijn vader en stiefmoeder Eve. Oscar is letterlijk en figuurlijk een 'knappe kerel'. Figuurlijk omdat hij een aardig woordje weet mee te spreken over Voltaire, zonodig zelfs in vloeiend Frans, figuurlijk omdat hij door menige vrouw als aantrekkelijk wordt ervaren. Het mag gezegd, de jongen is duidelijk wat vooruit op zijn (leef)tijd... Zo valt hij bijvoorbeeld bijzonder in de smaak bij Diane (Bebe Neuwirth van The faculty, Jumanji,...), Eve's beste vriendin. Diane is chiropractor en wanneer Oscar in een dronken bui 's avonds laat nog eens bij haar langsgaat, komt van het één het ander. Het blijft dus niet bij de gratis 'kraak'- of massage-sessie en Oscar (in werkelijkheid overigens 23 jaar tijdens de opnames van Tadpole) ontwaakt de dag daarna tot zijn verbazing in het bed van Diane... Hij is al even verwonderd dat hij nog voor zijn vertrek Phil tegen het lijf loopt, want Diane heeft ook nog een vriend inwonen bij haar.

Zijn zelfzekere stappen in het 'land der lusten' zorgen op deze manier wel voor bijkomende complicaties

Oscar is immers verliefd op zijn stiefmoeder en niet op haar beste vriendin ! De aanwezigheid van de twee veertigers, samen op een avondje uit eten én het feit dat er wat lekkere wijn wordt geschonken bij het eten (vooral dit eigenlijk) zal allicht leiden tot wat ongecontroleerde uitspraken van zijn minnares met het risico dat Oscar's activiteiten van de vorige nacht aan de oren komen van vaderlief en stiefmoeder. Het ziet er dus naar uit Oscar de belofte die hij deed aan zijn klasmakker Charlie (Robert 'The sopranos' Iler) om het hart van zijn ware liefde te veroveren tijdens de komende vakantie, niet echt makkelijk tot een goed einde zal brengen.

Tadpole (vertaald als 'kleintje') geeft je misschien de indruk een zwaar verhaal te zijn (15-jarige-kerel-wordt-verliefd-op-40jarige-stiefmoeder is niet echt een doordeweekse story), maar dan vergeet je allicht dat de prent zich als 'komedie' profileert. De film geeft op een goeie manier het gevoel weer van een jonge knaap die, op bepaalde vlakken weliswaar al wat volwassener dan zijn leeftijdsgenoten het warme, alles overstemmende gevoel mag ervaren die een (eerste) verliefdheid eigenlijk is (en dan hebben we het over 'Eve' en niet de bedactiviteiten met Diane). Het blijft dus allemaal vrij luchtig en best grappig bij momenten, een billenkletser is het natuurlijk niet, maar dat verwacht niemand.

Koenraad Adams

Tadpole ging destijds (februari 2002) in wereld-première op het 'Sundance Film Festival', regisseur Winick (Sweet nothing, Out of the rain) kreeg er zelfs de prijs voor 'beste regie' voor. Een opmerkelijk gegeven als je weet dat de film in slechts veertien dagen werd opgenomen met een beperkt budget en met een beperkt aantal middelen : een eenvoudige Sony HDCam Digitale Hand-Camera... Dat Winick gelooft in deze digitale aanpak is niet verwonderlijk : hij is bestuurder van DigEnt, een snelgroeiende filmmaatschappij die pas sinds 1999 is opgericht en enkel Digitaal werk aflevert. Filmen met een dergelijk klein(er) toestel heeft volgens de regisseur verschillende voordelen : zo vermijdt je bijvoorbeeld het tijdroverende en omslachtige aanvragen van een vergunning om in een plaats als het 'Grand Central Station' van New York te filmen. Opnemen met dergelijk véél kleiner toestel en vooral de beperkte 'crew' (12 man) die met dit soort opnames gepaard gaat, het ziet er allemaal een stuk kleinschaliger en onschuldiger uit dan het neerstrijken van een klassieke filmcrew. En dat heeft volgens Winick dan terug het voordeel dat de acteurs en actrices zich een stuk beter op hun gemak voelen en het eindresultaat minstens zo goed is als bij een conventionele manier van werken.



Synopsis

Interessant is dat de film een vrij complexe fase zou zijn kunnen ingegaan vanaf het ogenblik Oscar aan zijn stiefmoeder duidelijk maakt dat het eigenlijk zij is waar het hem allemaal om te doen is. Men heeft 'het' gewoon even kort aangeraakt en daar blijft het dan ook bij, en da's bijzonder wijs van de filmmakers, anders zou het verkeerd zijn afgelopen voor de film. Bij het zien van de betreffende keuken-scéne wordt duidelijk dat het onderwerp van Tadpole tot een volledig andere film zou kunnen geleid hebben indien men de klemtonen anders had gelegd. Het wordt op dat moment immers duidelijk tot welk een complexe situatie het leidt wanneer een 15-jarige puber verliefd wordt op zijn 40-jarige stiefmoeder...