Vijf twintigers die een weekendje weg willen trekken naar een hut in het bos en er worden geconfronteerd met demonische verschijningen. Zo liet Sam Raimi’s trendsettende en genredoorbrekende “The Evil Dead” zich begin jaren tachtig samenvatten, en het is ook de aftrap van “The Cabin In The Woods”, het regiedebuut van Drew Goddard (scenarist van “Cloverfield”) dat hij samen schreef met Josh “The Avengers” Whedon.

Of liever, een gedeeltelijke aftrap. Goddard onderbreekt het verhaal van de tieners in de boshut (die trouwens wel heel sterk op die uit Raimi’s universum lijkt, keldertrapdeksel inclusief) vrij snel door een paar ‘wtf’-scènes waarin Richard Jenkins en Bradley 'The West Wing' Bradford vanuit een schimmig corporate hoofdkwartier het vijftal bespioneert en zelfs manipuleert. Even ziet het er naar uit dat Goddard en Whedon een pastiche op een reality show willen maken (met échte zombies in de mix), maar het duo ziet het grootser en pakt uit met een apocalyptische farce die het horrorgenre (en dan meer bepaald de spookhuisdeelverzameling) zowel omarmt als ontkracht.

De vijf studenten die koers zetten naar de hut in het bos zijn Dana (Kristen Connolly), Curt (Chris Hemsworth, vooraleer hij zijn “Thor”-biceps mocht opspannen), Jules (Anna Hutchison), Holden (Jesse Williams) en Marty (Fran Kranz). Curt en Jules zijn een koppel, en het duo hoopt dat ze tijdens hun korte vakantie Dana aan Holden kunnen koppelen. Marty is er enkel maar bij om te kunnen genieten van zijn door wiet opgeroepen visioenen. Dat de hut een bouwvallig krot is, wist niemand van hen vooraf. Dat de kelder een verzameling dubieus antiek huisvest ook niet. Laat staan dat ze konden inschatten dat ze door een horde zombies zouden worden belaagd waardoor ze voor hun leven moeten knokken willen ze kans maken het bos levend te verlaten.

Tot daar verhaal één. Verhaal twee concentreert zich op een naamloos bedrijf, waar via schermen de avonturen van het vijftal worden gevolgd. En mits een paar technologische truukjes zelfs worden gestuurd. Zo is de mist die ’s nachts uit de bosgrond opstijgt artificieel, sluiten deuren en ramen niet zonder reden en zijn zelfs de tot leven gekomen doden niet volledig willekeurig op het speelbord geplaatst. Blijft natuurlijk de vraag waarom de vijf jongeren als het ware marionetten zijn in de handen van deze mysterieuze poppenspelers. De geheimen van de clou geven we uiteraard niet prijs, want het moet nog een beetje intrigerend blijven in de donkere bioszaal.

Origineel is de aanpak van Goddard en Whedon in elk geval, maar jammer genoeg werkt de kruisbestuiving niet altijd en blijft het allemaal een beetje steken op gimmickniveau. Bovendien wordt de film nooit spannend, hetgeen het allemaal extra academisch maakt. “The Cabin In The Woods” is dus niet dé metafysische genrevernieuwing waarvoor hij her en der wordt versleten, maar als eresaluut heeft het zeker zijn geïnspireerde momenten. Een speciale vlag- en wimpelvermelding is sowieso weggelegd voor een lange scène die hilarische dingen doet met de horrormythologie en er zowaar zelfs in slaagt om een lieve eenhoorn te transformeren in een moordzuchtig hoefdier. Voor die scène alleen al verdient deze prent drie sterren, waarmee meteen de mindere punten (weinig indruk makende cameo van die ene actrice op het eind inclusief) met de minzame mantel der genreliefde zijn bedekt. Of hoe deze hut in het bos maar weinig horrorfans zal teleurstellen.

Bovendien mogen we blij zijn dat “The Cabin In The Woods” de zalen nog heeft gehaald. De film werd immers gedraaid in 2009, en zou oorspronkelijk door MGM worden uitgebracht. Het bankroet van die ooit zo stoere en fiere maatschappij stak daar echter een stokje voor. Oorspronkelijk luidde het bericht dat de release was uitgesteld omdat MGM de film wou converteren naar 3D, maar dat bleek het spreekwoordelijke kluitje in het riet te zijn. In april 2011 volgde het bericht dat Lionsgate de titel had overgekocht. En daar allerminst zijn broek aan scheurde: Lionsgate betaalde twaalf miljoen dollar voor de prent en alleen al in zijn eerste drie dagen bracht “The Cabin In The Woods” meer op om uiteindelijk in Amerika alleen al een respectabele 38 miljoen bij elkaar te harken. Blij dat er zowaar nog een stevige markt is voor deze fijne dosissen horrorpret.