Sam Wood werd geboren op 10 juli 1883.  In zijn jonge jaren deed hij al wat ervaring op als acteur maar in 1920 kon hij aan de slag als assistent-regisseur bij Cecil B.Mille (!) waar hij twee jaar de (eerste) knepen van het vak leerde.  Toen hij volwaardig regisseur werd bleef hij verbonden aan Paramount wat het voordeel bood dat hij kon werken met grootheden als Gloria Swanson en Wallace Reid bijvoorbeeld die onder contract stonden bij de studio.  In 1919-1920 kon hij op die manier Reid regisseren op het moment dat hij de betere films uit zijn carrière opnam., idem voor Swanson in de periode van drie jaar die hierop volgde (1921-1923).

In 1927 werd hij gecontacteerd door MGM die zijn overstap regelde.  Wood bleef dertien jaar verbonden aan de Studio en maakte gemiddeld twee of drie films per jaar.  Het ging op het einde van deze periode bergopwaarts met de films die hij maakte en dus ook met zijn carrière : getuige daarvan A Night at the Opera en A Day at the Races met de Marx Brothers maar vooral Goodbye, Mr. Chips waar hij zijn eerste Oscar-nominatie voor kreeg.  In 1940 volgde een tweede nominatie voor Sam Wood met Kitty Foyle, Ginger Rogers kreeg wél een Academy Award voor haar rol.  Later maakte Sam Wood ook nog Kings Row voor Warner Bros, overigens een film met Ronald Reagan.

Voor For Whom the Bell Tolls keerde Sam Wood terug naar Paramount, het werd meteen de duurste en meest ambitieuze film uit zijn carrière.  De film werd opgenomen in Technicolor, in die periode eerder bijzonder en ongebruikelijk.  De film, een bewerking van de roman van Hemingway, werd een groot succes aan de Box-Office maar hierna ging het carrièrematig bergafwaarts voor de filmmaker.