Robert Parrish, broer van actrice Helen Parrish en zoon van actrice Laura Parrish. begon zijn filmcarrière als kindacteur eind de jaren ’20.  Herinner je je nog de krantenjongen in “City Lights” van Charlie Chaplin ?  Juist, dat was Robert Parrish !

In 1933 werd hij aangenomen als assistent-beeldmonteur bij RKO Films en lang duurde het niet voor hij volwaardig beeldmonteur werd terwijl hij ook soms de geluidsmontage voor zijn rekening nam.  Eind de jaren ’30 heeft hij meermaals samengewerkt met John Ford en drukte zijn spreekwoordelijke stempel op films als “The Grapes of Wrath”, “The Long Voyage Home” en “Stagecoach”.

Zijn dienstplicht tijdens de Tweede Wereldoorlog bracht hij door bij de Marine en bleef op die manier in contact met toenmalig Luitenant-Commandant Ford.  Meer nog, hij stond in voor de beeldmontage van een aantal oorlogsdocumentaires die Ford maakte.

Parrish maakte zijn rentree in Hollywood met “Body and Soul” waar hij een Academy Award voor kreeg.

Anders verging het zijn bijdrage aan “All the King’s Men”.  Bij een eerste test screening kon die op zo weinig enthousiasme rekenen dat men overwoog de film zelfs niet uit te brengen.  Producent Robert Rossen nam echter Robert Parrish in dienst waarna de film alsnog werd gereleaed en zelfs de Oscar voor Beste Film kreeg !

Begin de jaren ’50 besloot Parrish om ook zelf films te gaan regisseren : “Cry Danger” , “The Purple Plain”, en “The Wonderful Country” zijn enkele titels uit deze periode.

In 1955 richtte John Parrish zijn eigen productie-maatschappij op : Parrish Trimark Productions.  Daarnaast bleef hij ook opdrachten vervullen voor de grote Studio’s.

Eind de jaren ’60 en begin de jaren ’70 werkte Robert Parrish voornamelijk in Europa.

Na een inactiviteit van meer dan 10 jaar keerde hij in 1983 terug naar de filmwereld door samen met zijn vriend Fransman Bertrand Tavernier “Mississippi Blues” te gaan maken/regisseren.  De documentaire was eigenlijk een weergave van de twee maanden die ze samen hadden doorgebracht langs de Route 61 met als aandachtspunt de strijd die in de jaren ’60 woedde rond de burgerrechtenproblematiek.

In 1976 verscheen de autobiografie van Robert Parrish onder de titel ‘Growing Up in Hollywood’.