Een sequel op “The Woman In Black” is op het eerste zicht niet meteen een titel waar velen zitten op te wachten. Zelfs al was de verfilming van Susan Hills spraakmakende gotische spookthriller drie jaar terug een meer dan degelijke genre-oefening, die het extra goed deed aan de kassa’s omdat Daniel Radcliffe toen de hoofdrol vertolkte. Voor dit vervolg is Radcliffe in geen hoeken of spelonken te bespeuren, en ook origineel regisseur James Watkins (“Eden Lake”) werd ingeruild. Staat nu aan het roer: de vrij onbekende en vooral voor televisie actieve Tom Harper.

Door al die personeelswissels lijkt “The Woman In Black: Angel Of Death” in de eerste plaats op een soldenproduct, maar schijn bedriegt. Voor een stuk toch: alles wat je hier krijgt voorgeschoteld was weliswaar eerder in tal van andere paranormale spookthrillers te zien, maar de Britse feeling voor dit soort kippenvelzaken – en de banier van de producerende Hammer Films waaronder de film werd gedraaid – zorgt ervoor dat je toch maar beter op je qui-vive blijft.

Het rillen, sidderen en beven gebeurt veertig jaar na de gebeurtenissen in “The Woman In Black”, tegen de achtergrond van de tweede wereldoorlog. Londen ligt constant onder vuur door vijandelijke Duitse vliegtuigraids, en heel wat ouders besluiten om hun kinderen in veiligheid te brengen op het Britse platteland. Eve Parkins (een potente Phoebe Fox) is een lerares die opdracht heeft gekregen om een tiental kinderen te escorteren, een taak waarbij ze geholpen wordt door de stugge directrice Jean (Helen McCrory).

De keuze van onderkomen valt op Eels Marsh House, gelegen aan de kust van Crythin Gifford. Het huis waar nog steeds de geest huist van Jennet Humfrye, na de dood van haar kind en haar eigen dood geen rust vindend en vastbesloten om zoveel mogelijk kinderen en bemoeizuchtige volwassenen knibbelend, knabbelend en knuizend het loodje te laten leggen. Eve merkt snel dat er iets niet pluis is in het huis, maar het is pas door het bizarre gedrag van de weesjongen Edward (Oaklee Pendergast) dat de ware toedracht duidelijk wordt. Ook de getraumatiseerde Britse piloot Harry (Jeremy Irvine, bekend uit “War Horse”) raakt in de ban van Eve en de gebeurtenissen in het huis. Vraag is of hij opgewassen is tegen de paranormale gevaren die in Eels Marsh House heersen.

Verhaaltechnisch biedt “The Woman In Black: Angel Of Death” weinig nieuws onder de zon. Wie een beetje thuis is in de wereld van de spookthrillers kan met zijn ogen dicht de richting voorspellen waar het scenario heen gaat. Een euvel dat Tom Harper en scenarist Jon Croker helaas niet kunnen overwinnen. Wat niet wil zeggen dat dit een slechte film is: de WO II-setting zorgt alsnog voor een interessant cachet, Harper regisseert sfeervol en de effecten en kiekeboescènes zijn aardig in beeld gebracht zonder de schreeuwlelijke en banale toer van pakweg “Annabelle” op te gaan.

Of hoe het zegel van Brits gothisch vertrouwen toch een stempel op het resultaat weet te drukken. De sequel op “The Woman In Black” biedt daardoor genoeg goodies om de horror- en geestenfan op hun wenken te bedienen, maar tegelijkertijd is het net te weinig om écht een verschil te maken met de rest van het kouderillingenpeloton.