Jonathan Demme maakt geen conventionele genrefilms. Toen hij eind de jaren '80 doorbrak met de komedie Something Wild werd dat zeer duidelijk, getuige het legioen stijlveranderingen dat de kijker voortdurend op het verkeerde spoor plaatste.

Zijn succesfilm The Silence of the Lambs volgde ook niet bepaald de geijkte wegen van the thrillergenre, en nu is het de beurt aan de met veel publiciteit omringde Philadelphia.

Als eerste Hollywoodfilm over AIDS is het resultaat sober en kalm. Demme toont wel de aftakeling van een AIDS-patiënt, maar laat weinig los over de sociale achtergronden van zijn personage Andrew Beckett (Tom Hanks).

Zijn familiale toestand wordt sec behandeld in ondersteunende scènes terwijl de kern van de film de rechtszaak is die Beckett aangaat tegen zijn vroegere werkgevers die hem wegens zijn ziekte op een brutale manier de deur wezen. 

Beckett slaagt erin om advocaat Miller (Denzel Washington) te engageren, al wordt de zaak er niet makkelijker op omdat Beckett zelf tewerkgesteld was bij een gerenommeere advocatenfirma, die negatieve publiciteit wil mijden als de pest.

Philadelphia is, verrassend misschien, eerder de film van Miller dan van Beckett: het is Millers bewustwording die centraal staat en een geweten bij het publiek moet schoppen. Terwijl Beckett immers lichamelijk verdort, bloeit Miller geestelijk op wanneer zijn aanvankelijke afkeer van homo's en AIDS transformeert in tolerantie en begrip. Het is een boodschap die Demme verpakt in een rustig kabbelend, maar intrigerend en interessant verpakt drama.