Het verhaal van de Mothman kan niet in enkele lijntjes verteld worden, het ontstaan ervan (maar niet het begin van de film !) situeert zich in het begin van de twintigste eeuw in de 'McClintic Wildlife Preserve' even buiten Point Pleasant in West-Virginia. Het natuurreservaat/wildpark dat ook gebruikt werd als broedplaats voor vogels kreeg in de tweede wereldoorlog een andere bestemming : dat van een groot munitiedepot waar een honderdtal betonnen 'iglo's' werden gebouwd om plaats te bieden aan een enorme hoeveelheid oorlogsmunitie. Uiteindelijk werd het volledige arsenaal verkocht aan een aantal bedrijven, enkele ervan actief in de chemische en biochemische sector. Deze locatie werd later gekend als de T.N.T. en groeide uit tot een plaats waar regelmatig jongeren samenkwamen om er feestjes te houden of er 'hun auto te parkeren'... Het is hier dat de 'mothman' voor het eerst werd gesignaleerd, maar het 'ding' breidde zijn verschijningsgebied anno 1966 echter uit naar de Ohio-rivier. Een vrouw zag in T.N.T. een wezen dat eruit zag als een een gigantische vlinder van wel twee meter lang, enkele grafdelvers zagen op een ander moment een 'bruin menselijk wezen' wegvliegen uit een boom. De avond daarop zagen twee gehuwde koppels in het T.N.T.-gebied een schim in de vorm van een menselijke figuur van ongeveer twee meter groot, met vleugels die als een vlinder langs zijn rug hingen. De bestuurder van de auto ging er als als een bezetene vandoor maar werd, ondanks de extreem hoge snelheid die hij uit zijn auto puurde, achtervolgd door het ding met zijn opvallend rode ogen en een vleugelwijdte van wel drie meter...

Uiteindelijk gingen de vier hun verhaal doen in het Politiekantoor van Mason County. Het onderzoek ter plaatse leverde weinig resultaat op, met uitzondering van een bizar geluid uit de politieradio op de plaats waar de 'vlinderman' voor het eerst werd opgemerkt, alsof een cassettebandje aan hoge snelheid werd vooruitgespoeld. De morgen daarop werd op het plaatselijke Politiebureau door verschillende andere mensen melding gemaakt van de 'vogel' die over het T.N.T.-gebied vloog... Na dit alles vonden de geberutenissen vrij snel hun weg naar de 'Associated Press'. Het gevolg was dat televisiestations neerstreken in de bewuste buurt die ondertussen dagelijks door een massa mensen werd bezocht. Sommigen met de bedoeling 'contact te maken' met de mothman, anderen zetten de jacht in op het ding.

Eén en ander vormde uiteindelijk de basis voor John A. Keel's boek The Mothman Prophecies in 1975, waarop de film dus is gebaseerd. Volledigheidshalve moeten we er aan toevoegen dat de gebeurtenissen zoals die echt plaatsvonden of zouden hebben plaatsgevonden, de basis vormen voor de film, John Klein bijvoorbeeld is een figuur die werd gecreëerd door de scenario-schrijver om de link te maken met het mothman-gegeven. John Klein Richard Gere) is een journalist bij de Washington Post die betrokken is in een verkeersongeval waarbij zijn vrouw ernstig gekwetst raakt en later overlijdt in de kliniek. Ze is bijzonder angstig voor 'iets wat ze gezien heeft' en tekent voor haar dood een aantal vlinderman-achtige figuurtjes in een boekje. John raakt bijzonder geéntrigeerd hierdoor en komt hierna op een onwaarschijnlijke manier terecht in Point Pleasant. Wanneer zijn auto het daar laat afweten en hij noodgedwongen aanbelt bij iemand om hulp te vragen, wordt hij niet echt goed ontvangen en mag even later een woordje uitleg geven aan politie-agente Connie Parker (Laura Linney) waarom hij voor de derde keer in evenveel dagen Gordon Smallwood en zijn echtgenote lastigvalt.

Na enige tijd wordt het voor John Klein duidelijk dat het overlijden van zijn vrouw (en vooral de vlinderman-figuurtjes die ze tekende voor haar dood) verband houdt met de bizarre gebeurtenissen in Point Pleasant. Maar er blijkt nog meer, veel meer zelfs, aan de hand te zijn.  Het echte sluitstuk (alle waarnemingen speelden zich af tusen November 1966 en December 1967), althans wat Point Pleasant betreft, komt er in december 1967 bij de 'Silver Bridge' . De 'mothman' werd hierna weliswaar nog herhaalde malen gesignaleerd bij de kernramp in Tsjernobyl in 1986 en op andere plaatsen waar grote rampen plaatsvonden. Alleen al de laatste vijf jaar waren er vijftig meldingen van waarnemingen die in rechtstreeks verband staan met de 'mothman', de laatste nog op 25 september 2001...

Welke geloofswaarde je nu eigenlijk hecht aan het verhaal op zich en hoe je persoonlijk tegenover het 'bovennatuurlijke' staat, heeft weinig belang en mag zeker geen criterium zijn om de film al dan niet te (gaan) bekijken. Want daar zit 'm precies de kracht van Mark Pellington's The Mothman Prophecies : het intrigeert, boeit, fascineert en sleept je bijna twee uur mee met een bijzondere overtuigingskracht die enkel klassefilms is gegeven. Bij het zien van zoveel bizars wordt je overladen met duizend en één vragen waarop je graag de antwoorden zou krijgen, maar (God zij dank !) regisseur Pellington en scenario-schrijver Richard Hatem zijn gelukkig kunnen weerstaan aan de verleiding om hier zelf één en ander rond te verzinnen, waardoor de film zonder twijfel zou verknald worden... Mark Pellington zegt zelf dat hij niet geénteresseerd was om een 'creature movie', noch een science-fiction- of bovennatuurlijke film te maken. Zelf beschrijft hij de film als een 'psychologisch mysterie met van nature bovennatuurlijke boventonen'... Wie beter dan de maker zelf kan zijn film in enkele woorden samenvatten ? Pellington had de geknipte mensen voor de film : Richard Gere bijvoorbeeld is al even overtuigend als de film zelf. En Laura Linney, die lijkt voor sommigen misschien een minder gekend gezicht, maar kreeg voor You can count on me al een Oscar-nominatie. Ze vertolkte ook een belangrijke rol Clint Eastwood's Absolute power en had eerder al met Gere samengewerkt in Primal Fear. We moeten je de zwakke schakels in Mothman Prophecies schuldig blijven, want die zijn er omzeggens niet. The Mothman Prophecies is een film die je zeker moet zien.