The Weather Man
verdeler
acteur/actrice (7)
regisseur (1)
producent (3)
uitvoerend producent (3)
director of photography (1)
scenarist (1)
beeldmonteur (1)
productieontwerper (1)
kostuumontwerper (1)
componist (1)
Neen, Hollywood heeft niet de rechten gekocht van het leven van Ar-mand Pien, de beste straalstroomweerman die de wereld ooit heeft gekend. Althans boven de evenaar, onder de evenaar geven we het voordeel van de twijfel aan lokale sjamanen en andere regendans predikende tovenaars. De weerman die regisseur Gore Verbinski (even aan het uitblazen tussen Pirates of the Caribbean en de twee sequels) en scenarist Steve Conrad op het witte doek neerplanten is volledig fictief en heeft zowat het charisma van een nog niet volledig opgedroogde paardenvijg.
Dave Spritz (Nicolas Cage ten voeten uit) is weerman bij een lokaal tv-station in Chicago, hij zit middenin een paar familiale crisissen. Zijn vader (Michael Caine) heeft een lymfosarcoom en maar een paar maand meer te leven, zijn ex-vrouw (Hope Davis) wil hertrouwen met een man die van Dave de bijnaam 'dildo' krijgt, zijn aan overgewicht lijdende tienerdochter heeft een kameelteen en wil dolgraag eens een dier afknallen met pijl en boog, zijn tienerzoon volgt therapie bij een pedofiel en intussen aast hij ook op de rol van weerman in het nationaal uitgezonden Hello America. Niet moeilijk dus dat Dave af en toe eens het noorden kwijt is, zeker als je ziet dat hij als semi-beroemdheid nogal wat zaken tegen zijn hoofd gegooid krijgt. Eén ding is zeker: als een Hollywood-idioot ooit beslist om een live-actie film van Droopy het groen licht te geven, dan mogen ze meteen Cage casten in de hoofdrol.
In de grond is The Weather Man een aardig filmpje, maar dan wel eentje dat te kampen heeft met een paar problemen. De conventionele ontknoping met emmers gelul over the American Dream en familiewaarden bijvoorbeeld, of een paar verhaalwendingen die nogal bij de haren getrokken zijn of niet voldoende worden uitgewerkt (zoontje is misbruikt en het lijkt wel alsof niemand het echt wat kan schelen, het feit dat Dave literaire aspiraties koestert).
De meest negatieve vaststelling is dat de film in hoofdzaak eigenlijk nergens over gaat. Ok ja, het gaat over een man op zoek naar zichzelf en zijn familie, maar op zich is dat niet genoeg om de aandacht vast te houden. De film haalt zijn kracht dan ook vooral uit de centrale cast. Niemand doet echt opzienbarende dingen, maar zowel Nicolas Cage (of je er nu voor bent of tegen), Michael Caine en Hope Davis houden hun personages boeiend en vermijden dat de film helemaal afglijdt naar een obscure vergeetput. Zelfs de tieneracteurs slagen erin om van hun personages meer te maken dan het scenario aanvankelijk laat uitschijnen. Bovendien zweeft er een bezwerend tegendraads aura rond de film, een beetje te vergelijken met het luchtledige universum uit Lost In Translation. De film is daardoor het best te verteren wanneer de sfeerschepping centraal staat: telkens de familiewaarden voor het voetlicht komen, vervalt The Weather Man in banale en futiele scènes. Het is ook opvallend hoe dit onschuldige verhaal in de States een R-rating kreeg vanwege een verdwaalde blote borst en de vele ‘fucks’ die Cage in het rond strooit.
The Weather Man bulkt uit van de goede bedoelingen, maar schiet zichzelf in de voet door de bizarre wereld van Dave Spritz te bevolken met ingrediënten die we ook wel eens tegenkomen in de synopsis van films die Vijf Tv in prime time programmeert. Kortom, een filmpje waar we het warm noch koud van kregen.
28-10-2005 | Plaats 6 | $ 4.248.465 |
04-11-2005 | Plaats 8 | $ 2.870.706 |