Er was eens, in een uitgestrekt bos, een arme houthakker en zijn vrouw. De kou, de honger, de ellende en de oorlog om hen heen maakten hun leven uiterst zwaar. Op een dag vindt de vrouw van de houthakker een baby, een kind dat uit een van de talloze treinen is gegooid die voortdurend door hun bossen razen. Deze baby, die ze koste wat kost wil beschermen, zal haar leven, dat van haar man en van iedereen die haar pad kruist ingrijpend veranderen – ook dat van de man die het kind uit de trein heeft gegooid. Hun verhaal onthult de uitersten van de menselijke natuur, waarin zowel het beste als het slechtste naar boven komt.