Seks. Het intikken van dit woord in deze recensie en op het net publiceren van de afgewerkte tekst alleen al zou ons wat goede rankings in de zoekmachines moeten geven, ware het niet dat men eerder op de Engels-Amerikaanse schrijfwijze gaat zoeken natuurlijk. Sex i.p.v. seks weet je wel... En daar gaat het dus over in Kinsey, seks. Verwacht echter geen broeierige, stomende, hete, geile seksscénes of bijzonder onthullende shots want dat was ten eerste niet de bekommernis van regisseur Bill Condon en ten tweede is dit een film die zich afspeelt meer dan een halve eeuw geleden...
Dokter Alfred Kinsey is een wetenschapper die zich bijna letterlijk bezighoudt met de bloemetjes en de bijtjes. Een specifiek soort wespen geniet zijn bijzondere aandacht en is hét studie-onderwerp bij uitstek voor de professor aan de Universiteit van Indiana (in die mate zelfs dat hij in 20 jaar één miljoen van die beestjes verzamelde!). Maar zijn vakgebied gaat zich na een tijdje door omstandigheden en bepaalde gebeurtenissen verleggen... Eén van zijn studentes wordt verliefd op hem en is ook geïnteresseerd in biologie. Hun gemeenschappelijke interesses en wederzijdse gevoelens voor elkaar leiden na een aanvankelijk uitstel van Mac toch tot een huwelijk. We bevinden ons in een tijdsperiode waarin het ondenkbaar (of niet geweten) was dat iemand die zijn ja-woord gaf geen maagd meer was. De eerste coïtus (we houden het echt wel netjes...) geeft voor beide partijen niet de voldoening die ze ervan verwachtten en de twee winnen al snel het advies in van de man met de witte kiel. De dokter is zo bereidwillig er zelfs een tekeninkje bij te maken ter verduidelijking en laat weten dat het probleem in no time kan opgelost worden. De bewijzen van een nieuw leven ingeblazen seksleven boordevol nieuwe mogelijkheden, standjes en uitdagingen blijven uit in de film maar Prok (een samentrekking van de woorden professor en Kinsey) gaat zich verdiepen in seks en dat moet je heel algemeen zien. Met de vergaarde kennis van zijn wespenperiode en vooral de conclusie dat ze allemaal verschillen van elkaar stelt hij een vragenlijst op voor mensen die vooral bestaat uit seks gerelateerde vragen. Hij polst niet alleen naar de kwantiteit of de kwaliteit maar slaat ook een brugje naar cunnilingus, fellatie, masturbatie, enz... Niet dat hij het met dit soort woorden doet, het taalgebruik van de enquêteur moét door iedereen kunnen begrepen worden is de boodschap die hij elk van zijn medewerkers meegeeft. Zijn eerste testgroep bestaat uit 100 studenten maar professor Kinsey realiseert zich al snel dat dit niet echt representatief kan zijn voor de bevolking. Hij ziet het grootser en wil duizenden, tot zelfs 100.000 mannen dezelfde vragen stellen om zo een goed beeld te krijgen van een en ander. Met succes want een geldschieter en een uitgever wordt snel gevonden voor zijn boek Sexual Behavior in The Human Male dat in 1948 wordt uitgebracht. Het boek slaat in als een bom en sommige journalisten vergelijken de impact ervan met de atoomboom. Het boek wordt een bestseller en dus wil Kinsey ook de andere sekse gaan bestuderen. Maar dat is een gans anders verhaal...

Misschien is Kinsey wel een naam die je, voor je het eerst van deze film hoorde, volledig onbekend was. Nochtans was de impact van de wetenschapper destijds enorm, de publicatie van zijn bovenvermelde boek stond gelijk met de dag dat Amerikanen over seks begonnen te spreken. Sommigen noemden hem de 'Amerikaanse Freud', andere vergeleken hem zelfs met wetenschappelijke pioniers als Darwin en Galileo. Regisseur Bill Condon (Gods and Monsters) trok alvast zes maand uit voor de nodige research om deze biografische film te gaan maken. Naast het lezen van Kinsey's eigen werk las hij ook vier biografieën over de man en interviewde verschillende mensen van het Kinsey Institute in Indiana. Hij sprak ook met de inmiddels tachtiger Paul Gebhard (één van de twee leden van Kinsey's team die nog in leven zijn) en met twee kleindochters van de in 1982 overleden echtgenote van Kinsey.
Kinsey is op een aantal vlakken een interessante film. Eerst en vooral omdat een sekskijkje nemen in de jaren stillekes, horen en zien hoe seksualiteit toen beleefd werd, wetenswaardig is. Bij zelfbevrediging werden toen in één adem woorden als blindheid en zelfs krankzinnigheid uitgesproken. Diegenen die er zich aan overgaven waren zondaars en raakten door de tijdsgeest van toen wat seks betreft, opgezadeld met een schuldgevoel dat zo sterk was dat het een normaal seksleven in de toekomst in de weg stond of zelfs onmogelijk maakte.

Het klinkt in onze recensie in elk geval veel prekeriger dan in de film die het gegeven niet alleen op een boeiende manier brengt maar waarin ook heel goed wordt geacteerd. Duimen omhoog vooral voor Laura Linney die de meest intense scènes afwerkt met een klasse van iemand die toch wel die Oscar verdiende die Cate Blanchett kreeg voor haar rol in The Aviator. Let bijvoorbeeld op het stukje dat volgt nadat Kinsey toegeeft dat hij voor een bepaalde score vroeger 1 tot 2 en nu wel een drie scoort... De klasse van Linney ligt natuurlijk gewoon in het verlengde van verschillende samenwerkingen met klassebak Clint Eastwoord (Mystic River, Absolute Power) maar laat ons ook het sterke The Mothman Prophecies niet vergeten, net als Lorenzo's Oil en The life of David Gale.
Het laatste interview in de film (met Lynn Redgrave die een Golden Globe won voor Gods and Monsters, ook al van Bill Condon) kon zo uit een goede documentaire geknipt zijn en staat net als de laatste vijftien minuten van Kinsey garant voor nog maar eens een kwartier sterke cinema. Deze film over seks is dus zéker geen seksfilm en kan moeilijk anders dan braafjes te zijn denk je dan. Maar ook hier worden we meerdere keren verrast. Wat volgt na de drie punten op de schaal van één tot zes-bekentenis door Liam Neeson is toch wel gedurfd. Het gesprek dat professor Kinsey heeft met zijn vader ook, alhoewel velen zullen betwijfelen of dit gesprek in die zin ook ooit plaatsvond. Ook de vrijzinnige denkwijze van de professor over seks binnen het huwelijk en tot welke situaties dit leidt in de film is verrassend.