David Gale (Kevin Spacey) is een professor die met veel overtuiging de Amerikaanse studenten aan de universiteit wat wijzer maakt op het vlak van filosofie. Wanneer een laatkomer hem na de les nog wenst te spreken en hem verzekert alles, werkelijk alles te willen doen voor genoeg goeie punten op het einde van de opleiding, heb je de openingsscène van deze nieuwe Alan Parker-thriller te pakken, die meteen ook verband houdt met wat zich later zal afspelen in de film. David is een (voorbeeldig) huisvader die niet vies is van een feestje, zelfs niet indien daar studenten van hem op afkomen. Inbegrepen de onwaarschijnlijk knappe, oogverblindende en vooral onweerstaanbare Berlin (Rhona Mitra uit Get Carter). Die heeft er weinig moeite mee om David op te geilen in een toevallige ontmoeting in de toiletten, de rest laat zich raden (de positiewijziging hierbij daarentegen niet...).

David Gale is een verwoed tegenstander van de doodstraf en gaat niets of niemand uit de weg om zijn ideeën hierover duidelijk te maken. Zelfs een televisie-interview met de gouverneur van Texas, zelf een fervent voorstander van de death penalty weet hij dank zij een goede voorbereiding in zijn media-voordeel om te buigen. Tot hem gevraagd wordt één naam op te geven van iemand die ooit werd geëxecuteerd en onschuldig was en hij deze stelling ook kan bewijzen... Precies hier stokt het gesprek, onder de ogen van Constance, een mede-activiste van Death Watch die het allemaal live kan volgen in de studio en met lede ogen aanziet hoe David deze belangrijke confrontatie verliest voor een enorm kijkerspubliek... Gale krijgt de gelegenheid niet om een tegenoffensief op te starten tegen de politicus want wordt een tijd later opgepakt en beschuldigd van verkrachting en moord. Het slachtoffer? Constance Harraway... Enkel de doodstraf kan volgens het Amerikaanse rechtssysteem deze misdaad vergelden en David mag een overall met de veelbetekenende letters DR aantrekken. De executie-datum is gekend. Drie dagen hiervoor geeft hij toelating aan Bitsey Bloom (Kate Winslet) voor drie interviews van twee uur elk. Hij hoopt op deze manier zijn verhaal te kunnen doen, Bitsey realiseert zich al snel dat er heel wat meer aan de hand is dan een ter dood veroordeelde die nog eens met de pers wil praten...

Na het zien van The Life of David Gale blijkt dat regisseur Alan Parker een goeie keuze maakte uit het aanbod van de 200 scenario's die hem jaarlijks worden toegestuurd. De uitvoering van de doodstraf in Amerika is omstreden en dat wist scenarist Charles Randolph (zelf een professor in filosofie) ook maar al te goed. Randolph zelf is ook afkomstig uit Texas en het is geen toeval dat precies hij dit scenario schreef: in 2002 werd de helft van de Amerikaanse doodstraffen uitgevoerd in Texas, tijdens de opnames van de film wachtten maar liefst 454 veroordeelden op een exacte datum van hun executie...
Het verhaal van The Life of David Gale mag dan fictief zijn m.b.t. de feiten, de verdachte, enz., wat te zien is in de film is het resultaat van de voorbereidingen van de filmmakers en de research die men hierrond deed. Toen de Public Relations verantwoordelijke (!) voor de gevangenis in Huntsville, Walker County in het Oosten van Texas destijds een nothing to hide rondleiding gaf aan Parker & co was hij voor hen geen onbekende meer en had men hem al gezien in talrijke documentaires rond de DR-problematiek.
The Life of David Gale is een goeie thriller, alhoewel een grootheid als Kevin Spacey toch wel een stuk onder zijn niveau blijft. Wanneer beetje bij beetje duidelijk wordt waar het David Gale eigenlijk om te doen is/was, begint een spannende race tegen de klok met een afloop die wij dan weer weten te appreciëren. De onderliggende boodschap van deze langspeelfilm is ook al iets om over na te denken. En daar zal het de filmmakers voor een stuk toch ook wel om te doen zijn geweest...