Knappe grieten en snelle auto's. Een combinatie waarmee je onmogelijk 'Oscar Night' haalt maar toch enkele weken de zalen kan doen vollopen. Want zelfs drie weken na zijn release staat The Fast and the Furious - Tokyo Drift nog steeds in de Top 5 van de Belgische Box-office. Dat is het natuurlijk wat de tieners, jonge wanna-be piloten en kersverse rijbewijsbezitters willen zien. Snelle, blitse auto's die (meestal) op vier wielen dingen doen waar de kwijlende tienerkijker of beginnende twintiger in het bios-zitje enkel maar van kan dromen. Niet alleen omdat de rijkunsten van de kerels op het grote scherm (nee, niet de acteurs) voor weinigen zijn weggelegd, ook omdat de karretjes waarmee ze autokoers houden budgettair voor altijd buiten hun bereik zullen blijven. Dat laatste geldt ook voor het vrouwelijk schoon in deze derde Furious-film.

Eén ding staat vast, de makers van deze derde Fast-film hebben in Lucas Black een geschikte opvolger gevonden voor Paul Walker. Die laatste had in een derde aflevering van het Too Fast Too Furious verhaal geen zin dus moest men op zoek naar een vervanger. Black zagen we vorig jaar nog in het oorlogsdrama Jarhead van Sam Mendes maar de kenners weten dat hij ook al de rol van Frank Wheatley vertolkte in Sling Blade, de jongen die op een wel heel bijzondere manier bevriend raakt met de moordenaar met een mentale achterstand. Black werkte ook al mee aan Friday Night Lights van Peter Berg, overigens ook al met Billy Bob Thornton. Lucas Black heeft maar weinig problemen om de dingen te doen die Paul Walker deed vroeger alhoewel hij er toch ietsje ouder uit ziet dan de makers van de film ons willen doen geloven.
De belangrijkste pion op het schaakbord vol mooie vrouwen is deze keer Nathalie Kelley die de rol vertolkt van Neela. De 21-jarige Kelley, overigens van Peruaanse afkomst, is hiermee toe aan haar langspeelfilmdebuut en krijgt van alle vunzige niet-zwijgers in de bioscoopzaal gegarandeerd wat welgemeende en goed bedoelde complimenten.

Sean Boswell is niet zomaar een autoliefhebber, Sean is een autofreak. Hij voelt zich dan ook beter in zijn vel in een glimmende, supersnelle auto dan op de schoolbanken. Maar... de jonge kerel kan nooit aan de verleiding weerstaan om het in zijn weinig aantrekkelijke maar toch performante roestbak op te nemen tegen iemand die denkt dat zijn blitse karretje onklopbaar is. Zelfde scenario die middag op een verlaten terrein waar een jaloerse schoolvriend van een begerenswaardige blondine na een opstootje op school Sean had naar uitgenodigd. Kwestie van de zaak onder mannen te regelen, én met de blonde stoot waarvan eerder sprake als inzet. De rit eindigt in het ziekenhuis én op het Politiecommissariaat. Daar nemen de mannen van de wet er na tussenkomst van Sean's moeder vrede mee dat Sean naar Tokyo wordt verbannen om er betere manieren te leren bij zijn vader, zolang Sean maar van de Amerikaanse bodem verdwijnt.
Maar al op de eerste schooldag maakt Sean kennis met Twinkie (Bow Wow), iemand die bijzonder trots is op zijn eigen karretje (een Volkswagen zowaar !) en Sean introduceert in de (onder)wereld van de illegale Drift races die gecontroleerd worden door de Yakuza, of toch mensen die er nauw mee verbonden zijn. De enige manier om als gaijin (outsider) voet aan de grond te krijgen is door 'Drift King' K.D. (Brian Tee uit Fun with Dick and Jane) uit te dagen in een volgende illegale race.

Met 443.000.000 $ op de Box-office teller voor de twee eerste films samen is het de logica zelve dat er ook een derde film gemaakt zou worden rond hetzelfde concept. De film wordt ook nu weer geproduceerd door Neal H. Moritz, de regie is in handen van Justin Lin die met Better Luck Tomorrow zijn langspeelfilm-regiedebuut maakte. De twee belangrijkste 'drifters' in de film kregen hun voorbereiding op een circuit in Zuid-Californië waar ze meteen konden kennis maken met Rhys Miller, 'Formula Drift' kampioen in de States en Tanner Foust, de belangrijkste stuntpiloot in de film. Het feest was kompleet wanneer Brian Tee zelfs even de sleutels van de 'Z' (een Nissan Fairlady 350Z uit 2002) overhandigd kreeg met de mededeling dat hij niet op wat rubber moest kijken... Voor Keeley en Bow Wow die nog maar recent hun rijbewijs haalden (?) betekende deze film ook dat ze voor het eerst met een manuele versnellingsbak mochten omgaan daar waar ze de automatische manier van schakelen gewoon waren.
De technische crew bij The Fast and the Furious - Tokyo Drift is niet zo heel veel gewijzigd in vergelijking met de vorige films, The Fast And The Furious en 2 Fast 2 Furious. De mensen die verantwoordelijk zijn voor de visuele effecten zijn dezelfde als in de eerste twee films en kregen nu de ondersteuning van Keiichi Tsuchiya die als technisch raadgever fungeert voor de film. Ondanks de nodige richtlijnen en adviezen kon hij niet voorkomen dat maar liefst zeven Nissan Silvia's tot puin werden herleid tijdens de opnames. Voor de geïnteresseerden identificeren we graag nog de belangrijkste auto's in deze film als een oranje-zwarte Mazda RX7 (Han's auto) met VeilSide kit, Neela's Mazda RX-8, verschillende Nissan Silvia S13's en S15's, een Toyota Chaser, een Nissan Skyline R33, een Mustang uit '69, een Dodge Viper model 2005, een Chevrolet Monte Carlo uit 1971 en niet te vergeten Bow Wow's Volkswagen Turan.

Je weet natuurlijk op voorhand dat je geen complete, beresterke film zult te zien krijgen als je met een ticket voor The Fast and the Furious - Tokyo Drift de kassa bent gepasseerd. Maar dat zal de doorsnee bezoeker van deze film worst wezen. Hij/zij wil snelle auto's, loeiende motoren, supersnelle autoraces, piloten die bliksemsnel schakelen, gierende banden, spannende nek-aan-nek-races, dansende metertjes in de cockpit, knap vrouwvolk en heel misschien ook wat romantiek tussen alle vernoemde ingediënten in. En het zit er werkelijk allemaal in, zelfs Vin Diesel in een cameo-rolletje op het einde als kers op de taart. Resultaat : aan het eind van de film bij het doelpubliek enkel tevreden gezichten.