Over een afscheid in mineur gesproken. Gevierd seventiesregisseur en voormalig monteur Hal Ashby werd door de producenten van zijn laatste film ontslagen na de opnames, en was niet meer betrokken bij de finale montage. Geen mooie zwanenzang dus voor een man die twee jaar later op amper 59-jarige leeftijd bezweek aan pancreaskanker.

Of dat ontslag de enige reden is voor het falen van 8 Million Ways to Die is nog maar de vraag: de film viel van meet af aan ten prooi aan productionele moeilijkheden, met als gevolg een rammelend script dat nooit de intensiteit krijgt die het zou moeten hebben. Het bronmateriaal is de gelijknamige uit 1982 stammende roman van veelschrijver Lawrence Block. Hij schreef onder meer een twintigtal misdaadboeken rond de met een drankprobleem opgezadelde voormalig politieagent/huidig privédetective Matthew Scudder. Het vijfde boek uit de reeks deed dienst als voorzet voor een scenario dat initieel door Oliver Stone was geschreven. Van dat script bleek uiteindelijk niet veel aanwezig in het finale resultaat. Stone had geen tijd om zelf het script aan te passen, daar hij volop bezig was met zijn eigen Salvador. Ashby ging zelf met Stones script aan de slag als basis voor een insteek die hij grotendeels wou laten improviseren door zijn cast. Niet naar de zin van voormalig acteur/huidig producent Mark Damon die zonder dat Ashby het wist Lance R. Hill inhuurde als nieuwe scenarist.

Maar dat bleek geen goede zet: het script vond zelfs geen genade in de ogen van de cast. En ook niet bij Damon die uitrekende hoeveel de schietpartij op een luchthaven-climax die Hill had uitgetekend hem zou kosten. Ook Hill werd bedankt voor bewezen diensten, en die was zo misnoegd dat hij zijn naam op de generiek liet vervangen door het pseudoniem David Lee Henry. Waardoor uiteindelijk ook nog Robert Towne aan boord kwam in een poging om als anonieme scriptdokter de verhaalplooien glad te strijken. Maar uiteindelijk bleek Ashby tijdens de uiteindelijke opnames toch nog zoveel als mogelijk voor een grotendeels geïmproviseerde aanpak te gaan.

Door het ontbreken van een solide scriptbasis zwalpt 8 Million Ways to Die van begin tot eind. Jeff Bridges probeert de meubelen overeind te houden als Scudder, maar de manier waarop hij zich laat betrekken in de exploten van een zich Scarface wanende drugsdealer (Andy Garcia) is op zijn zachtst gezegd wazig en ongebalanceerd. Duidelijk is dat hij de moord op luxe callgirl Alexandra Paul wil onderzoeken/wreken terwijl hij de hots krijgt voor de nog meer luxueuze call girl Rosanna Arquette – in een rol die even Jamie Lee Curtis toebehoorde. Maar de plot moddert grotendeels maar wat aan in een film waarin vaak ook de onderlinge relatie tussen verschillende scènes zoek is.

Gezien de merites van de regisseur en de cast verdient 8 Millions Ways to Die meer dan de status van superflop, maar jammer genoeg zijn er te weinig intrinsieke kwaliteiten om die status te ondermijnen. Al verdient elke film met als oneliner The streetlight makes my pussy hair glow in the dark op zijn minst een faire herkansing.

Co-uitvoerend producent John W. Hyde bleef Scudder precies genegen, daar hij in 2014 met A Walk Among the Tombstones – gebaseerd op het tiende boek uit Blocks reeks – voor de dag kwam met Liam Neeson in de titelrol.