Jean Negulesco was tijdens de tweede Wereldoorlog hospitaalsoldaat aan het front in Frankrijk.  Toen de oorlog voorbij was ontdekte hij zijn interesse in het schilderen en ging studeren in Brancusi.  Hij werkte ook een tijd in Parijs als decorontwerper voor toneel.

In 1927 kwam hij aan in New York waar hij voor het eerst een expositie hield.  Dat was zo’n succes dat maar liefst alle 150 tentoongestelde schilderijen werden verkocht. 

Begin de jaren ’30 kwam hij in de filmwereld terecht als assistent-producent.  Al gauw werd hij second unit director en associate director.  In 1932 ging hij aan de slag bij Paramount.  Zijn ervaring als toneeladviseur kwam goed van pas toen “The Story of Temple Druke” (1933) werd uitgebracht.  Een specifieke verkrachtingsscène in de film werd onder zijn impuls op zo’n manier gespeeld dat de censuur netjes werd omzeild. 

Hij werkte ook mee aan verschillende scenario’s en originele verhalen voor kleinere films als “Expensive Husbands”, “Fight for Your Lady”, “Beloved Brat”, “Swiss Miss” en “Rio”.  Verder stond hij ook in voor de regie van “Three and a Day”, een soort van experimentele film met Mischa Auer.  Voor Warner Bros maakte hij dan weer een vijftigtal kortfilms van het soort met twee haspels.  Een aantal daarvan maakte deel uit van de reeks ‘Melodie Masters’ terwijl de andere deel uitmaakten van andere series die zich allemaal situeerden tussen 1940 en 1944.

Negulesco heeft zelf twee maanden gewerkt aan “The Maltese Falcon” (1941) tot John Huston als regisseur werd aangesteld.  “Singapore Woman” (1941) moest eigenlijk zijn langspeelfilmdebuut worden maar halfweg de opnames haalde men hem van het project.  Desondanks bleef hij als regisseur van de prent vermeld staan.

De beklemmende thriller “The Mask of Dimitrios” met Peter Lorre op zijn allerbest maakte heel veel goed en er volgden nog een aantal zwart/wit-drama’s voor Warner Bros waaronder “Humoresque” (1946).

En dan was er natuurlijk nog “Johnny Belinda” waarmee hij kans had op een Academy Award.  De sombere film toont hoe een doofstom meisje (met een Academy Award bekroonde rol van Jane Wyman) wordt aangerand en een tijd later een zoontje krijgt…

In de jaren ’50 stapte Negulesco over naar 20th Century Fox.  “How to Marry a Millionaire” was een schot in de roos op vlak van opbrengsten terwijl “Three Coins in the Fountain” dan weer genomineerd werd voor een Oscar…  Nochtans leeft bij een aantal filmkenners de overtuiging dat de opkomst van kleur, CinemaScope en de indrukwekkende toename in filmbudgetten in deze periode zijn films visueel wel de hoogte in hielpen maar ze tegelijk ook aan diepte en openheid deed inboeten.

In 1984 werd in New York een retrospectieve gehouden naar aanleiding van zijn 84e verjaardag.  Hierbij werd Negulesco onthaald als “The Prince of Melodrama” als erkenning voor zijn eerder werk.  Datzelfde jaar nog werkte hij een autobiografie af onder de titel ‘Things I Did and Things I Think I Did”.