Nadat Hoagy Carmichael met succes zijn studies rechten had afgewerkt en een eigen praktijk had was hij een tijd bandleider waarna hij ging werken als jazz-componist, tekstdichter en zelfs als acteur.

Op muzikaal vlak was hij een autodidact, zijn liedjes waren voornamelijk triestige, nostalgische nummertjes.

Als acteur deed Carmichael zich meestal voor zoals hij was en kwam meestal over als iemand met weinig interesse en enthousiasme.  Zijn commentaar als pianist op het acteer-vuurwerk van Humphrey Bogart en Lauren Bacall in “To Have and Have Not” is daar een passend voorbeeld van.

De gekendste liedjes van Carmichael waren ‘Stardust’ (1931), één van de gekendste nummers ooit van Tin Pan Alley, en ‘Georgia’.

Hij schreef vanaf 1936 ook muziek voor films.  “In the Cool, Cool of the Evening” uit de film “Here Comes the Groom” bijvoorbeeld won een Oscar in 1951.

Uitzonderlijk was Carmichael dus ook te zien als acteur waarbij hij soms zichzelf vertolkte.  De gekendste scènes zijn ongetwijfeld die waarbij hij aan zijn piano zit.

Carmichaels memoires werden neergeschreven in ‘The Stardust Road’ (1946) en ‘Sometimes I wonder’ (1965).