Cary Grant groeide op in armoede en liep van huis weg op 13-jarige leeftijd om zich aan te sluiten bij een groep van acrobaten en er het stukje zang en dans voor zijn rekening te nemen, of soms ook eens jongleur van dienst te zijn.  Het gezelschap trok rond in  Engeland en Amerika en deed in 1920 ook New York aan.  Later vond Grant werk als badmeester op Coney Island.  In de wintermaanden probeerde hij reclameboodschappen zoveel als mogelijk onder de aandacht te brengen.

In 1923 keerde hij terug naar Engeland en was er af en toe te zien in komische musicals maar het was Arthur Hammerstein die ervoor zorgde dat hij terugkeerde naar New York om er op te treden in het stuk Golden Dawn.  Er volgden nog meer Broadway musicals tot hij zich in de zomer van ’31 engageerde om in St. Louis te gaan meespelen in maar liefst 12 operettes.

Zijn filmcarrière kreeg een goeie start door het tekenen van een contract bij Paramount.

Het was aanvankelijk echt hard werken voor Cary Grant die in het begin van zijn carrière maar liefst veertien films maakte in twee jaar (!).

Hij werkte samen met klinkende namen als George Cukor en Josef von Sternberg.  Die tweede castte hem als de man van Marlene Dietrich in Blonde Venus.  Daarenboven was Grant ook de uitverkorene van Mae West toen zij specifiek hém wou als tegenspeler in She Done Him Wrong.

Het leverde hem al gauw een aanzien op als acteur waar velen jaloers konden op zijn, hij had het comfort zelf zijn rollen te kunnen kiezen en onderscheidde zich van alle anderen.  Hij bleef door zijn ganse carrière zichzelf en hoefde niets of niemand te imiteren.  Cary Grant was Cary Grant.

In de jaren ’37-’38 leek Cary Grant af te stappen van zijn typerende rollen toen hij onder contract kwam van RKO en Columbia en bewees dat hij ook met de nodige flair zijn ding kon doen in screwball komedies als Topper, The Awful Truth, Bringing Up Baby en Holiday.

Zijn complexe karakter als persoon alsook zijn duistere privé-leven vertaalden zich soms in de filmrollen waarin hij te zien was : Holiday en The Philadelphia Story van Cukor waren totaal verschillend van Suspicion en Notorious van Hitchcock bijvoorbeeld waarin hij naar voor kwam als de charmante held maar één met zijn gevaarlijke kantjes.

Over het liefdesleven van Grant kunnen we ook al niet kort zijn.  Grant was maar liefst vijf keer getrouwd (!), zijn respectievelijke echtgenotes waren actrice Virginia Cherrill (1933 – 1935), Barbara Hutton (1942 – 1945), actrice Betsy Drake (1949 – 1959) en actrice Dyan Cannon (1965-1968).  Grant had één kind – met zijn laatste vrouw Dyan Cannon – en werd vader toen hij eigenlijk al de leeftijd van 60 gepasseerd was.   Grant was nog gehuwd (met Barabara Harris) toen hij overleed.

Cary Grant werd door de beroemde filmcriticus David Thompson ooit omschreven als “de beste en belangrijkste acteur uit de filmgeschiedenis”.  De brave man, waarmee we Thompson bedoelen voor alle duidelijkheid, mag dan wel van een andere generatie geweest zijn, het zegt toch wel iets over Grant en zijn status in de filmgeschiedenis.

Cary Grant nam afscheid van de filmwereld in 1966, North by Northwest en Operation Petticoat waren zijn twee laatste grote films.

Cary Grant kreeg een ere-Oscar tijdens de jaarlijkse Ceremonie van de Academy in 1970.

Hij overleed aan een hartaanval kort voor een uitzending van A Converstation With Cary Grant, een talkshow waarmee hij op tournee was en altijd live werd uitgezonden.