Graham Hess woont met zijn broer en twee kinderen in Bucks County, Pennsylvania. Graham rouwt nog steeds om het verlies van zijn echtgenote die omkwam in een verkeersongeval. De man die haar van de weg maaide woont overigens nog steeds in de buurt... De dominee heeft door de gebeurtenissen zijn geloof wat verloren en wil zelfs niet langer dat men hem nog aanspreekt met father...

Op een dag ontdekt men in het graanveld dat naast hun boerderij is gelegen een mysterieus verschijnsel: in perfect symmetrische vormen liggen de gewassen tegen de vlakte waarbij een bepaalde patroon wordt gevormd... De politie heeft er niet onmiddellijk een zinnige verklaring voor en vermoedt dat met de gepaste techniek een groep mensen de klus wel eens zouden kunnen geklaard hebben. Wanneer de nacht hierna een schim wordt opgemerkt rond het huis van de familie Hess stapt men opnieuw naar Officer Paski (Cherry Jones). Maar ook deze keer is het verhaal van Graham bijzonder ongeloofwaardig en vermoedt Paski dat het verwerkingsproces van de dominee omwille van het verlies van zijn vrouw hem nog steeds parten speelt.

Uiteindelijk blijkt er wel meer aan de hand te zijn wanneer men op televisie melding maakt van nog (veel) meer graancirkels en op bepaalde plaatsen zelfs een soort ruimteschepen wordt gesignaleerd... De ganse wereld houdt angstig de adem in, er wordt gevreesd dat de laatste uren van moeder Aarde geslagen zijn. Op één locatie werd zelfs al een angstwekkende zwart wezen gesignaleerd die de ganse buurt in rep en roer zette... En dan krijgt dominee Hess een telefoontje van Ray, die onmiddellijk terug inhaakt. Wanneer Graham naar Rays huis trekt, vertrekt die op dat moment naar een waterrijk gebied omdat ze bang zijn van het water volgens hem. Vlak voor zijn vertrek zegt hij nog dat hij er eentje heeft opgesloten in huis...

M. Night Shyamalan heeft met zijn vorige films als The Sixth Sense, en Unbreakable bewezen dat hij films maakt met een eigen stijl. Het onderwerp dat hij als basis gebruikt is er steeds één die heel wat mensen intrigeert of aan het denken (heeft ge)zet. Niet dat iedereen het al dan niet bestaan van marsmannetjes als dagelijks gespreksonderwerp aansnijdt, maar het fenomeen van de graancirkels - overigens zaken die zich écht hebben voorgedaan - is iets waar iedereen wel zijn idee over heeft wanneer naar een verklaring wordt gepolst. De combinatie hiervan met het mogelijk bestaan van buitenaards leven is voor Signs een goede keuze gebleken. Dat is overigens de bedoeling van Shyamalan: enkele thema's parallel naast elkaar laten lopen. Enerzijds een drama rond geloof en spiritualiteit en de menselijke emoties die in gang worden gezet door een bovennatuurlijke gebeurtenis.

De spanning in Signs is één van de sterke troeven : ze wordt zelfs nog een flink stuk opgevoerd met de bijzonder herkenbare filmmuziek. De regisseur werd al meerdere keren vergeleken met de onbetwiste 'master of suspense' Alfred Hitchcock en daar is de geladen sfeer en het hoge spanningsniveau zeker niet vreemd aan. De televisie-beelden geven de dreiging voor de mensheid nog een extra dimensie. Wat ons in de film dan wel heeft verrast is de scène met de hoedjes van zilverpapier. Het lijkt wel alsof men bang was om de kijkers van Signs ook in een psychotische toestand te brengen en de gebeurtenissen in de film bewust wat wou gaan relativeren om de mensen toch niet te veel schrik aan te jagen. Bij het genieten van deze psychologische thriller hielden wij steeds de belangrijke vraag in ons achterhoofd hoe je zo'n sterk verhaal eigenlijk op een al even sterke manier kunt afmaken? Het had een subliem einde moeten worden, maar het werd een slotstuk met weinig inspiratie na een wel heel bloedstollend stuk vlak voor de échte finale.

De dvd van Signs heeft heel wat extra's. Zo krijg je een vijftal verschillende 'deleted scènes', stukjes die dus de definitieve versie van de film niet hebben gehaald dus. Bijzonder leuk en grappig wordt het wanneer Shyamalan zijn eerste science fiction-film voorstelt die hij ooit heeft opgenomen. Hoed af voor de regisseur die zonder schaamte zijn eerste filmproductie voorstelt en zelfs laat zien... Opmerkelijk en grappig... Uitzonderlijk wordt op één van de extra's (wat ons betreft zelfs was dit de eerste keer) gebruik gemaakt van de 'angle'-mogelijkheid die een dvd-schijfje te bieden heeft. Op deze manier kan je schakelen tussen een storyboard en de betreffende filmscène en en kan je zelfs het geluid aanpassen (enkel muziek, enkel de stemmen, enkele de effecten,...). Op deze manier wordt duidelijk dat de regisseur bijzonder nauwgezet de tekeningen volgt die als rode draad dienen bij de filmopnames. De hoofdbrok van de extra's is natuurlijk de afdeling 'The making of...'. Daar komen alle hoofdrolspelers, de producenten en verschillende mensen van de crew aan het woord, maar neemt Shyamalan de hoofdbrok voor zijn rekening. De storyboards, de sets, de locatie waar de film werd opgenomen, het komt allemaal aan bod en wordt op een boeiende manier gebracht. In dit kleine uurtje (!) verneem je onder andere ook op welke drie films Signs is geïnspireerd en wordt het belang van de muziek aangetoond. James Newton Howard is immers de schrijver van de soundtrack, zoals je zult merken bijzonder belangrijk bij deze film...