Iedereen die Kill Bill liever in 1 deel had gezien in plaats van in twee, steekt nu zijn hand op. Ik zit alvast te wapperen, want na beide delen in de bios te hebben gezien, kan ik niet anders dan concluderen dat de reden voor dit gehak puur financieel is. Akkoord, vier uur (of mits enig geschipper drie uur en een half) is lang, maar Kill Bill flitst zo gevarieerd voorbij dat de tijd echt wel snel zou voorbijgegaan zijn. En indien het puur om artistieke redenen was, en niet financiële, dan kon Tarantino nog altijd een gratis toegangsticket laten drukken hebben voor Kill Bill - Volume 2 voor iedereen die de eerste had gezien. En deel twee een week of maximum een maand later releasen. Dat zou pas een sympathiek gebaar geweest zijn.

Een blik op de dvd-release staaft alvast de financiële reden. Want Tarantino verklaarde tijdens hopen interviews en in een overdaad aan filmmagazines dat hij flinke spectaculaire extra's heeft voorbereid. En wat vinden we daarvan terug op de release van Kill Bill - Volume 1? Juist ja, niets. Of toch zeer weinig. Een 'making of' van ongeveer een kwartiertje, waarin we fragmenten afgewisseld zien met getuigenissen van Tarantino, producent Lawrence Bender en de actrices Uma Thurman, Lucy Liu en Viveca A. Fox . Dat het kwartiertje af en toe informatief is, is een schrale troost. De concertopnames van de Oosterse meidengroep The 5, 6, 7, 8's is ook een slag in het water. Wat zijn we daar nu in godsnaam mee? Misschien dat het past in een groter pakket met outtakes of alternatieve cameraposities, maar als alleenstaand geval stelt het niets voor.

De Nederlandse distributeur doet trouwens zijn uiterste best om de extra's voor te stellen als een megafantastisch pakket. Marketing noemen ze zoiets. Als je de cover aan de achterzijde leest, heb je even de indruk dat er twee commentaartracks op de schijfjes staan. Niet dus. En jawel, schijfjes, want om een of andere bizarre reden wordt dit alles over twee schijfjes uitgesmeerd. Nu ja bizar, het is ook een marketingtruukje natuurlijk. Maar een extra schijf voor twee kleine extra's die nog niet eens een speelduur van 30 minuten hebben? hum.. Niet dat het allemaal de schuld is van de Benelux-verdeler, natuurlijk. Los van de manier waarop ze het verpakken, kunnen ze ook maar releasen wat ze hebben. In Amerika en UK moeten ze het ook stellen met deze schamele editie. Al hebben sommige bronnen het over een acht minuten langer durende 'making off' in die contreien.

Niet echt waar voor het geld wat de extra's betreft dus, maar gelukkig wel wat de film betreft. De breedbeeldpresentatie rockt, shaket en swingt. Deze mega-coole wraakfantasie is essentiële Tarantino. Niet dat de brave man de hoop is in deze bange cinemadagen (zoals hij wel eens laat uitschijnen), maar dusver werkt zijn filmisch enthousiasme nog altijd aanstekelijk. Als je tenminste de wansmakelijkheid van sommige passages (het hoofdstuk met Uma Thurman in het ziekenhuis om maar iets te noemen) kunt verdragen. Geweld in films is meestal enkel maar leuk als het over de top is, en Tarantino overtreft zichzelf hier. Dat het allemaal overduidelijk met de knipoog is, verhoogt de pret. Jammer dat z'n knipoog niet ver genoeg reikt, en hij ons twee blauwe ogen slaat met kwalitatief en kwantitatief ontoereikende extra's op de dvd-release van zijn vierde film. Benieuwd hoe de eerste release van Kill Bill - Volume 2 er gaat uitzien.