Wie zich ooit wil bekwamen in het schrijven van een film-scenario of een grote kans wil maken dat zijn boek verfilmd wordt, die moet over de liefde schrijven. Verliefdheid scoort immers op filmvlak. De combinatie romantiek-humor scoort zelfs altijd, daar zijn jammer genoeg te veel voorbeelden van. Dat scoren vertaalt zich in in de positie die de betreffende films innemen in betrouwbare lijstjes, gebaseerd op bezoekersaantallen van bioscopen of op dito klassementen van filmverhuur en -verkoop. Maar... ook de mensen in de (film)business kennen de succesformule van de romantische komedie ! Verrassend is het dus niet dat toen producente Christine Peters het boek How to lose a guy in 10 days van Michele Alexander en Jeannie Long in handen kreeg, ze onmiddellijk wist dat het een sterke film zou kunnen worden. De inhoud van het boek weerspiegelde niet alleen dingen die ze in haar persoonlijk leven had meegemaakt, maar illustreert volgens haar ook perfect wat zovele andere mannen en vrouwen in hun leven mochten ervaren wanneer het aankomt op pogingen om relaties aan te knopen. Mede-producente Lynda Obst is ook al vertrouwd met de succesformule, remember Sleepless in Seattle... En wat de regisseur betreft tenslotte : wie beter dan de man die ook al Miss Congeniality maakte zou zo'n film kunnen orchestreren ? Juist, Donald Petrie.

Andie Anderson (Kate Hudson) werkt voor het magazine Composure. Ze is verantwoordelijk voor de column How-to, een rubriek die een antwoord wil geven op alle vragen die beginnen met hoe kan ik.... De onderwerpen die op deze manier al een plaatsje kregen in Composure zijn bijzonder gevarieerd en nu heeft de hoofdredactrice Lana (Bebe Cheers Neuwirth) er in een plotse opwelling een volgende titel aan toegevoegd : How to lose a guy in 10 days ?. Haar opdracht is tweeledig : eerst en vooral moet Andie een kerel zien te vinden die verliefd wordt op haar en vanaf het moment dat het klikt moet ze haar slachtoffer bestoken met afspraak-blundertjes, pesterijen en miskleuntjes zodat ze de bons krijgt. Binnen de 10 dagen wel te verstaan.

Benjamin Barry is de man die haar op een avondje uit benadert en omdat ze beiden hetzelfde voor ogen hebben (een relatie opstarten met elkaar) zitten de twee in geen tijd gezellig samen aan de dis waarbij ze zich te goed doen aan de lekkerste dingen die een eersteklas romantisch visrestaurantje maar kan op je bord brengen. Wat Andie op dat moment nog niet weet, is dat Ben heel andere plannen heeft met haar : zij wordt enkel gebruikt om er voor te zorgen dat hij zijn slag thuishaalt bij zijn baas en na ook al 10 dagen (jawel, wat een toeval) met een verliefde dame aan zijn zij verschijnt op de avond waar het eigenlijk allemaal om te doen is : het moment waarop de juwelen van De Lauer worden voorgesteld. Dan zal Ben's baas beslissen wie het publiciteitscontract met deze grote klant mag binnenhalen : Benjamin of zijn twee bevallige vrouwelijke collega's Spears en Green. De gespeelde verliefdheid komt er natuurlijk zeer snel, maar dan wordt het moeilijker : Andie wil van Ben af, terwijl Ben (Matthew McConaughey, jawel die kerel uit The wedding planner...) kost wat kost de romance wil laten duren tot aan de diamanten-avond...

Ook voor How to lose… heeft men New York gekozen als locatie voor de buitenopnames (de binnenopnames werden opgenomen in Canada). Onder filmmakers is men het roerend eens dat New York één van de meest romantische steden is ter wereld. Voorzie scènes van je filmkoppel op locaties als Madison Square Garden, de Manhattan-brug en de ferryboot van Staten Island tegen de Newyorks skyline en je zit gebeiteld. Voor de glitter en glamour in de film zorgden de 14.2 miljoen $ (!) aan Harry Winston juwelen, tijdens de opnames onopvallend bewaakt door beveiligingsagenten die zich ongemerkt bevonden tussen de mannen die de rol vertolkten van veiligheidsagent. Wat men vooral in de gaten hield was de 80 karaat Isadora (kostprijs : 5.280.000 $, Dollar, jawel...) die de hals van Hudson sierde en zelfs speciaal voor haar werd ontworpen door Winston. Hierdoor wordt Hudson voorlopig de laatste in een lange rij van actrices die door Winston van juwelen werd voorzien na ondermeer Madonna, Nicole Kidman, Halle Berry, Jodie Foster, Sophia Loren en Elizabeth Taylor.

De 115 minuten waren sneller voorbij dan gevreesd. Het is leuk Kate Hudson (een kruising van Reese Witherspoon en Drew Barrymore) nog eens aan het werk te zien in een heuse hoofdrol, want dat was alweer van The four feathers geleden. We vermoeden dat haar wisselend kapsel in de film niet bedoeld was als grap en enkel het gevolg van het feit dat ze tijdens de opnames van de film naar de kapster stapte voor een andere look en men bij de definitieve montage alles lekker door elkaar haalde, wat dus voor een welgekomen blooper zorgde. Met krulletjes, zonder krulletjes, met krulletjes, zonder krulletjes... De kans dat je niet meer bijkomt van het lachen is onbestaande, want de grappen blijven qua niveau steken in de middenmoot. Andie's presentatie van het foto-album van de nakomelingen van het paar is één van de betere. Met nummers van onder andere UB40 maar vooral Carly Simon's You're so vain bewijst men dat ook aandacht werd besteed aan de muziek in de film, alhoewel de filmmuziek van Maid in Manhattan nog beter en completer was wanneer we een soundtrack-vergelijking mogen maken in eenzelfde soort van films. De liefhebbers van het genre kunnen zonder ook maar de kleinste kans op een teleurstelling hun toegangskaartje kopen voor deze film en How to lose... toevoegen aan het veel te lange lijstje van romantische komedies die we dit jaar al mochten verteren.