Als het goed is, mag het ook gezegd en geschreven. Dvd-verdeler RCV ligt nogal vaak op het hakblok met hun naakte dvd-releases waarvan er zelfs veel opstarten zonder menuscherm. Dat euvel is op zich geen probleem voor verdelers van klein grut, maar van een speler die grote en bekende films uitbrengt, wordt meestal meer verwacht. Met de ‘shake & shimmy’-release van Hairspray komt RCV met een release op de proppen die de vergelijking met de UK- en US-uitgaves evenaart. Voor deze uitgave verdient RCV echter vlag en wimpel, want deze twee schijfjes boordevol extra’s zijn verplichte kost voor de collectie voor iedere fan van deze frivole en aanstekelijke muzikale komedie.

Het blijft moeilijk te geloven dat het bronmateriaal van Hairspray uit de koker komt van ‘king of trash’ John Waters. In het eerste deel van zijn carrière draaide Waters pure undergroundcinema waarin lustig hondendrollen werden verorberd of ander vertoon van slechte smaak op het voorplan stond. Eind jaren tachtig kwam hij plots op de proppen met Hairspray, een naar zijn normen familievriendelijke komedie. De film werd in 2002 geadapteerd tot een succesvolle Broadwaymusical die acht Tony Awards verzilverde (het toneelequivalent van de Oscars). En die musical werd door producers Craig Zadan en Neil Meron geadapteerd voor het witte doek: het duo scoorde immers al een bioshit met hun adaptatie van Chicago. Regisseur van de film werd de choreograaf Adam Shankman, die zich hiervoor vooral ledig hield met het draaien van idiote komedies (The Pacifier, Cheaper by the Dozen 2...), maar die zich met deze regieklus overduidelijk als een herboren vis in het water voelt . John Waters zelf komt knipooggewijs even piepen in deze film als exhibitionist tijdens het openingsnummer van de prent.

Baltimore, anno 1962. De Rubens-tiener Tracy Turnblad (de uitbundig debuterende Nikki Blonsky) droomt van een dansvertolking in de hippe Corny Collins show, die een grote hit is op het lokale tv-station. Wanneer een van de danseressen voor negen maand buiten strijd is, en er een auditie wordt georganiseerd, waagt ze haar kans temidden van de slanke blondines. Tussendoor strijdt ze tegen de toen heersende rassenscheiding. In die tijd mochten blank en zwart immers niet met elkaar omgaan, en samen dansen op tv was helemaal taboe. Vandaar dat de Corny Collins show eenmaal per week een ‘negro day’ had, waarop enkel zwarte tieners dansten. Een regel die Tracy maar niks vindt: als zij president was, zou ze elke dag uitroepen tot negro day.

Ook op het voorplan: Tracy’s heel voluptueueze moeder Edna. Destijds was die rol weggelegd voor de inmiddels overleden transvestiet Divine, en ditmaal mag John Travolta de smikkelende en smullende huisvrouw vertolken, middels een fat suit body en siliconenmake-up waar dagelijks ruim vier uur werk aan was. Christopher Walken is Tracy’s vader, en slijt zijn dagen als uitbater van een grappen en grollen-winkel. En dan is er nog Michelle Pfeiffer (in een Cruella De Vil-imitatie) als producer van de Corny Collins show: zij wil vooral dat haar dochter Amber gekozen wordt tot Miss Hairspray 1962 en dat alle zwarte medemensen zo ver mogelijk wegblijven van de show, ook al ziet presentator Corny Collins (James Marsden) dat helemaal anders…

Niettegendstaande het onderliggende thema van racisme, is het gegeven van zo luchtig en speels dat het bijna lijkt alsof het verhaal voorbestemd was om ooit als musical te eindigen. De somptueuze songs van Marc Shaiman zitten als gegoten, en drijven het verhaal stroomversnellend vooruit. Bijna geen enkele song voelt overbodig of geforceerd aan. Bovendien worden ze heel energiek in beeld gebracht, en is het vooral de jeugdige cast die voor vuurwerk zorgt. Nikki Blonsky spant de kroon als Tracy: ze zet de toon tijdens het openingsnummer 'Good Morning Baltimore' en ze blijft voor de rest van de film heel knuffelbaar. Ook Amanda Bynes doet het uitstekend als haar lollie vretende hartsvriendin Penny Pingleton. De dames kunnen zich dan weer laven aan de goed geföhnde lok van Link Larkin (Zac Efron, die in tienermeisjeskringen potten breekt in de “High School High”-hebbedingetjes). En let terloops even op de heerlijk allitererende namen die deze film bevolken. De aanvankelijke subversiviteit van Waters is in deze versie uiteraard met heel wat suikerspinnen moraal omfloerst. Het geheel laat zich bekijken als een kruising tussen Grease, Clueless en Mean Girls. En het heeft nog een mooie boodschap ook. Een fijn filmpje dus, waarbij je ongegeneerd de stoelen, sofa’s en huisdiermatten aan de kant kan schuiven. Want het is verdraaid moeilijk stilzitten tijdens deze voortreffelijke musical.

En na de film mag je zowaar blijven huppelen, shaken en shimmy’en, want de extra’s van deze uitgave zijn voortreffelijk en uitgebreid. Bovendien is alles zowel Nederlands- als Engelstalig ondertiteld. Je kan dus alle liedjes meevolgen met de oorspronkelijke lyrics onderaan het beeld. Een optie die wij ten zeerste aanraden, want het is niet altijd zo evident om Engelse rijm naar een ordentelijk Nederlands equivalent om te zetten. De twee commentaartracks hebben we niet beluisterd, er valt immers heel wat achtergrondinformatie uit de making of te puren. Geïnteresseerde luisteraars kunnen desgewenst luisteren naar een audiospoor met regisseur Shankman en Blonsky of een tweede spoor met producers Zadan en Meron. Eveneens op het eerste schijfje: de featurette 'The Dances of Hairspray' waarin twee choreografen de danspassen van twee liedjes uit de doeken doen. Met de optie 'Jump To a Song' kan je alle liedjes uit de film selecteren of na elkaar afspelen, en je kan ze ook in een karaokeversie bekijken. Dan staat de tekst onderaan in het beeld en wordt alle gezongen tekst geel. Misschien een tip voor een origineel zaterdagavondhuiskamerfeestje. Echt interessant wordt het pas op het tweede schijfje. 'Hairspray Extensions' is een interessante, knap in beeld gebrachte montage die focust op het productieproces van zes liedjes/dansen uit de film, die je in multiscreen-format kan bekijken. Zo zie je tegelijkertijd beelden van de repetities, de opnames, stemcasting en het uiteindelijke resultaat. Ontzettend knap in beeld gebracht, en je leert heel wat interessante weetjes over hoe een film of musical wordt gemaakt. De documentaire 'You Can’t Stop The Beat' duurt ruim 75 minuten en behandelt alles wat er enigszins te behandelen valt met aandacht voor onder meer de casting, de muziek, de kostuums, de haartooi en de choreografie. In de featurette 'The Roots of Hairspray' wordt dieper ingegaan op alle versies van het verhaal. Zowel John Waters’ origineel als de Broadway-productie komen aan bod. Dit hoogst informatieve pakket wordt afgerond met vijf deleted scenes en de bioscooptrailer.

Een crowdpleaser in de breedste zin van het woord, een mooie uitgave met zeer informatieve en nagenoeg perfect uitgevoerde extra’s… een aanrader, dit pakket.