Reuben Feffer (wat een naam) werkt als risico-analist bij een verzekeringsbedrijf. Dit betekent dat hij op basis van een pak factoren moet uitmaken of iemand al dan niet verzekerbaar is en zo ja tegen welke prijs dit kan. Alle parameters worden door hem ingevoerd in een computerbestand dat uiteindelijk een kansberekening maakt en een advies op het scherm tovert. Meestal volgt de firma de mening van de machine die voorzien is van het slimme computerprogramma. Onze risico-freak heeft tot nu toe altijd de wegen bewandeld van een op vlak van veiligheid quasi risicoloos leven en staat nu met één been in het huwelijksbootje. Het is niet onmiddellijk geweten of hij berekend heeft hoe groot de slaagkansen zijn van het huwelijk tussen hun tweetjes maar... als het op gezond verstand aankomt heeft Reuben het inzicht niet om te zien waar het fout zal lopen. Zijn huwelijksreis op de Caraïben is hier een pijnlijke illustratie van. Wat luieren op het strand met zijn kersverse echtgenote Lisa houdt weinig gevaar in, tot de poedelnaakte Claude (een grappige Hank Azaria, vooral het accent zorgt voor een persoonlijke hoge score...) probeert hen een snorkel-tochtje te verkopen. Je moet al een uitzonderlijk naïeve pas getrouwde vent zijn om je vrouw ook maar één seconde alleen te laten met zo'n atletische gebouwde, bruingebakken scuba-vent , laat staan dat je de twee het ruime sop laat kiezen en vrouwlief bovendien nog uitwijft... Wanneer de brave kloot dan met een fles champagne in de hand zijn vrouwtje komt ophalen is hij dan nog verrast dat men zelfs nog de zwemvliezen om de voeten heeft bij activiteiten die weinig met watersport te maken hebben...

Het betekent meteen het einde van dit kortstondige huwelijk en Lisa blijft met haar potente(re) snorkelleraar op het eiland achter. Bij Reuben's thuiskomst blijkt iedereen al van het debacle af te weten dat hem heeft getroffen en ook zijn vriend Sandy Lyle is bereid hem te steunen en op te vangen in deze bange na-huwelijkse momenten. Zo neemt hij hem mee naar een feestje waar Reuben plots één van de serveersters herkent als een klasvriendin van vroeger. Reuben zegt Polly natuurlijk niet dat hij pas twee weken geleden is getrouwd en nu al terug single is, hij trekt dus de vrijgezellen-kaart. Om een kans te maken op iemand als Polly moet hij zijn strikte visie van de kansberekening opzij zetten en dingen doen en eten die voor hem vroeger ondenkbaar en onbespreekbaar waren. Want Polly is op een aantal vlakken zijn tegenpool. Ze neemt het leven zoals het komt, staat voor heel veel open (een lekkere tattoo op de onderrug, (dirty) salsa (dancing)), en heeft er geen probleem mee om af en toe met haar ganse hebben en houden te vertrekken naar een verre bestemming. Kortom, ze leidt een avontuurlijk leven.

Het was van Bruce Almighty geleden dat we Jennifer Aniston nog eens in een langspeelfilm zagen. Het gezicht is bijzonder gekend maar dat komt voornamelijk door het ondertussen afgesloten Friends tijdperk. Een film à la ...Polly heeft natuurlijk weinig diepgang en wil enkel amusement brengen. We hebben ons even hierop gefocust en hierna een gulle drie Filmfreak-sterren richting digitale affiche geworpen. Want in dat opzicht is deze nieuwe komedie met Ben Stiller toch wel geslaagd. Azaria als Claude brengt ons bij het begin van de film al snel in de gepaste stemming waarna er voor wordt gezorgd dat we niet te lang moeten wachten tot de volgende leuke grap zich aanbiedt. Philip Seymour Hoffman bewijst ook hier nog maar eens dat zijn kwaliteiten en acteer-potentie toch wel een stuk boven het Hollywood-gemiddelde liggen. De scène waarin hij een spelletje kruip-in-de-huid-van-de-risico-analist speelt met alle genodigden aan de tafel en op het eind herkend wordt als die kerel van Crocodile tears is echt wel een giller waardoor we dit als beste moment uit de film bombarderen. Met Along came Polly kon John Hamburg opnieuw met Ben Stiller aan het werk. Hamburg was in het verleden immers al (deels) verantwoordelijk voor het scenario van ondermeer Meet The Parents en Zoolander en de tandem Stiller-Hamburg, zij het in een iets andere taakverdeling, is ook nu opnieuw een goede keuze gebleken.