George Kennedy is een Amerikaanse karakteracteur die vooral bekend werd als slechterik (of noem het ‘zware jongen’ wat bevestigd werd door zijn gewicht van toen, 104 kg…) maar gaandeweg overschakelde naar sympathieker rollen. Zijn vader was muzikant en orkestleider, zijn moeder balletdanseres. Zelf was hij pas twee (!) toen hij al op tournee ging met Bringing Up Father. Vijf jaar later had hij al zijn eigen radioprogramma. Op 17-jarige leeftijd sloot hij zich aan bij het leger en zelfs na de oorlog bleef hij er nog veertien jaar werken, maar dan voor militaire radio- en televisieprogramma’s. Daarna werd hij technisch adviseur van Phil Silvers die toen heel populair was met zijn reeks televisieshows Sergeant Bilko. Het was in deze periode ook dat hij soms een figurantenrolletje als MP aannam.
In 1959 gaf hij zijn ontslag bij het leger, trouwde en trok naar Hollywood. In het begin van zijn carrière daar was hij te zien in western-televisieseries als Cheyenne en Sugarfoot. Dat bleek een prima opstapje naar rollen van harde jongen in langspeelfilms. Zijn rol als medeveroordeelde van Paul Newman in Cool Hand Luke was één van zijn beste vertolkingen. In 1965 regisseerde hij ook nog een kortfilm, Two Songs.

In de jaren ’80 was Kennedy nog regelmatig te zien op het grote scherm maar dan in weinig memorabele films als Bolero (1984), Radioactive Dreams (1986) en Nightmare at Noon (1988). Misschien herinner je George Kennedy ook nog van zijn rol van Leslie Nielsens politiecollega in zowel The Naked Gun (1988) als de sequels The Naked Gun ½: The Smell of Fear (1991) en Naked Gun 33 1/3: The Final Insult (1993).