Brits-Indische goedgevoelfilms … er zijn er nogal wat te vinden in de annalen van de Britse cinema. Sla er bijvoorbeeld het oeuvre van Gurinder Chadha maar eens op na.

Dit ietwat flets getitelde What’s Love Got to Do with It danst en beweegt als een Chadha-film, maar het was Shekhar Kapur die de eer en en het genoegen kreeg om het filmpje in de juiste romcombanen te leiden. Een toch wel verrassende keuze, daar Kapur vooral bekend is van steviger werk als Bandit Queen, Elizabeth en Elizabeth: The Golden Age. Deze film concentreert zich trouwens meer op de Pakistaanse gemeenschap met wortels in Lahore, al maakte die ooit deel uit van Brits-Indië.

Mannelijke hoofdrolspeler van dienst is Kazim (Shazad Latif) die besluit om in het echt Blind getrouwd te doen, dus zonder televisieploeg erbij. Hij heeft immers geen enkel probleem met een gearrangeerd huwelijk, ook niet als het een bemiddelingsbureau is dat aan de touwtjes trekt daar hij zijn toekomstige vooraf immers al kan besnufffelen vooraleer de huwelijksknoop door te hakken. Lily James mag de vrouwelijke hoofdrol voor haar rekening nemen als zijn voormalig buurmeisje Zoe – en ook wel zijn eerste lief(je) destijds. Zoe droomt van een carrière als documentairemaakster en ziet haar kans schoon om als vlieg op de muur Kazims zoektocht naar de ware multicultureel verantwoord te filmen. Blijkt al snel dat de hamvraag niet zozeer is of Kazim de gearrangeerde liefde van zijn leven gaat vinden maar eerder hoelang het gaat duren vooraleer hij en Zoe inzien dat zij eigenlijk elkaars ware zijn.

Weinig nieuws onder de scenariozon dus, al puurde scenariste en producente Jemima Goldsmith Khan vast wel uit eigen ervaringen om het een en ander te kruiden, daar ze negen jaar getrouwd was met de Pakistaanse cricketspeler Imran Khan, die later ook nog eerste minister werd van Pakistan. Edoch, dit terzijde. Minder terzijde is dat Jemima de rol van James’ moeder speciaal voor Emma Thompson schreef omdat ze het in het echte leven ook wel cool zou hebben gevonden indien Thompson haar moeder zou zijn geweest. Thompson gooit zich alvast met verve op haar komisch gespijsde bijrol en doet dus netjes wat ze geacht werd te doen. Net zoals de rest van de cast die kleurrijk dartelt door een onschuldig filmpje in de traditie van heel wat andere romantische komedies van productiehuis Working Title – Four Weddings and a Funeral, Love Actually, About Time, de Bridget Jones-reeks en recentelijk nog Ticket to Paradise om er maar een paar te noemen.

Of zoals Cupido het in zijn zondags vleugelpak zou zeggen tegen zijn naar romantiek smachtende parochianen: eet en neemt hiervan gij allen, want dit is mijn lichaam dat voor u gegeven wordt. Amen en samba.