Hebben we dat goed begrepen ? Vijf of zes seconden voor een kogel inslaat en hierbij een dodelijk slachtoffer maakt ? Hm... we zijn natuurlijk geen ballistisch deskundige maar het lijkt ons wel sterk. Iets wat opgaat voor de volledige film van Antoine Fuqua want het is bij dit soort van films belangrijk je gewoon te laten meevoeren door het gebeuren en niets in vraag te stellen. Wie zich hier kan aan houden verlaat na twee uur tevreden de zaal, wie de dingen graag in vraag stelt die houdt best niet bij hoeveel keer hij aan het einde van de film de wenkbrauwen heeft gefronst want het bekomen cijfer zal ongetwijfeld aantonen dat Shooter er voor deze categorie van kijkers flink 'over' is.

De afloop van een missie in Ethiopië is voor Bob Lee Swagger (Mark Wahlberg, onlangs nog te zien in The Departed) en zijn collega-spotter niet zoals gewenst (of het nu een oorlogs- of een vredesmissie is, is zelfs voor de strijdkrachten niet altijd duidelijk maar dat hebben de Amerikanen wel meer wanneer ze nog maar eens richting 'battlefield' trekken). Wanneer de hel losbarst en de vijandige troepen plots heel wat talrijker blijken te zijn dan verwacht, pakt het commando van de operatie hun boeltje bij elkaar en laat hun soldaten aan hun lot over. Bob verliest zijn beste collega wanneer men met gevechtshelicopters de aanval op het duo inzet maar zelf kan hij uit de handen van de vijand blijven.

We maken een voorwaarts tijdsprongetje van 36 maand en bevinden ons in de prachtige natuur waar Bob volledig teruggetrokken leeft, met enkel zijn trouwe hond en een indrukwekkend arsenaal aan wapens om in leven te blijven. Geen probleem voor de supergetrainde marinier die nu gewoon in de praktijk omzet waarvoor men hem heeft opgeleid : overleven in een onherbergzaam gebied met een minimum aan middelen.
Bobs rust wordt verstoord wanneer hij onaangekondigd bezoek ontvangt. Een aantal mannen, met Kolonel Isaac Johnson (Danny Glover) voorop heeft lucht gekregen van een nakende aanslag op de President van de Verenigde Staten en men wil Bobs hulp inroepen om na te gaan welke locatie hiervoor het best geschikt is. Veel interesse in de opdracht heeft onze super-sniper niet maar wanneer men aan de touwtjes van de vaderlandsliefde trekt en de gezworen eed bij aanvang van de militaire dienst, gaat Swagger toch door de knieën. Na zijn huiswerk wordt het ganse team van specialisten verzameld in een gebouw waar men een goed (over)zicht heeft op de plaats waar de machtigste man ter wereld even later een toespraak zal houden. Swagger is de man die de omgevingsfactoren (windsnelheid, windrichting en een pak andere gegevens die van cruciaal belang zijn bij een schot op grote afstand) ter plaatse inschat en op die manier probeert te koppelen aan de vermoedelijke positie van de moordenaar.
Maar dan loopt het fout, er valt een fataal schot, Swagger wordt ook neergeschoten en wanneer hij op de vlucht slaat zet men netjes zijn snipergeweer in de ruimte die hij net heeft verlaten, wordt alles keurig opgeruimd en... is Bob Lee Swagger in één klap moordverdachte nummer 1.

Shooter is gebaseerd op de 550 bladzijden tellende bestseller 'Point of Impact' van Stephen Hunter die overigens ook filmrecensies schrijft voor The Washington Post én een klein rolletje vertolkt in de film. De grote populariteit van het boek zorgde ondertussen voor een trilogie ('Black Hunt' en 'Time to Hunt') waardoor je er donder kunt op zeggen dat op Shooter nog één of meer sequels zullen volgen.
Opvallend is de voorbereiding van scenarist Jonathan Lemkin. Die volgde persoonlijk een beperkte sniper-opleiding (vergelijkbaar met die van de nieuwe sniper-krachten in Irak), kwam zelfs in contact met de FBI en informeerde zich maximaal over de gebruikte technieken 'in the field' van mariniers. Mark Wahlberg deed een beroep op Patrick Garrity, een U.S. Marine scout sniper en gespecialiseerd trainer voor scherpschutters. De opleiding was niet van de minste en begon in het 'Front Sight Firearms Training Institute' in Las Vegas. Onder het toeziend oog van regisseur Antoine Fuqua die vaststelde dat Wahlbergs grootste 'handicap' - zijn linkshandigheid (de meeste (sniper-)wapens zijn gemaakt/ontworpen voor rechtshandigen) - ook al bijzonder snel overwonnen werd waardoor iedereen ervan overtuigd was dat Wahlberg de beste acteur voor het personage van Bob Lee Swagger was.

Visueel en op vlak van actiescènes is Shooter natuurlijk een film om van te smullen. Fuqua weet ook waar de hoogtepunten zitten in zijn film en kan het niet nalaten die te herhalen. De scène waarin Waglberg's vriend wordt neergeknald bijvoorbeeld en de stofwolk die hierbij wordt gevormd wanner de projectielen inslaan. Een wegwandelende Wahlberg met in de achtergrond een volgende mega-ontploffing, niet nieuw maar altijd goed in een actie-thriller natuurlijk. Alleen jammer dat de vaart in de film niet zo verschroeiend is als de explosies (en de gebruikte napalm !) in de betreffende scènes. Fuqua slaagt er niet echt in om de kijker op het puntje van zijn stoel/bioscoopzetel te krijgen, wat niet belet dat Shooter een brok geslaagd entertainment is. En dat alleen al volstaat gegarandeerd voor het gros van de bezoekers.