De vergelijkingen met “The Blair Witch Project” zijn niet veraf wanneer kippenvel omarmende cinefielen een boompje over “Paranormal Activity” opzetten. Ergens logisch natuurlijk: precies tien jaar na de heks in het bos-prent bedient “Paranormal Activity” zich van dezelfde camcordergimmick en groeide ook deze film door een slimme virale marketingaanpak uit tot een wereldwijd succes. Dreamworks en Paramount schoten de hoofdvogel af met deze bovennatuurlijke horrorfilm die zich gemakshalve laat omschrijven als “The Haunting” voor de laptopgeneratie. “Paranormal Activity” kostte hoop en al vijftienduizend dollar en bracht in Amerika alleen al meer dan honderd miljoen op: een exponentiële winstratio die zowaar nog hoger ligt dan die van “Blair Witch”.

Debuterend regisseur-scenarist Oren Peli baseerde zijn film naar eigen zeggen ‘op ware gebeurtenissen’. Niet dat de brave man een verleden als exorcist met zich meedraagt, maar hij is wel eens opgeschrikt door een pak wasverzachter dat tijdens een onzalige nacht zonder verklaarbare reden van een schap op de grond viel. Peli zag in dat voorval een mooie aanzet tot een eigentijds spookverhaal. Met een paar enthousiaste vrienden en een camcorder besloot hij meteen aan de slag te gaan. Over een nacht ijs is de voormalige videospelprogrammeur niet gegaan: hij nam de film in zijn eigen huis op, dat hij speciaal voor de film wat liet verbouwen door onder andere een trap te installeren. Zijn in eigen beheer gefilmde en zelfgefinancierde prent ging in oktober 2007 in première op het toepasselijk getitelde Screamfest Film Festival.

Na die aftrap distribueerde Peli als een gek dvd’tjes in de hoop dat zijn film werd opgepikt door een distributeur. Een aanpak die loonde: in 2008 werd de film enthousiast onthaald bij Dreamworks en een productiemedewerker liet een kopie op het bureau van Steven Spielberg Hemzelve belanden. Die was stante pede onder de indruk en zei achteraf dat hij de film in daglicht heeft bekeken omdat hij ’s nachts de uitdaging niet aandurfde. Al is die boude uitspraak er vooral gekomen om de hype rond de film te voeden: Spielberg is uiteraard geen marketingwatje. Al zag hij het licht ditmaal niet meteen: zijn initiële plan was immers om Peli de fondsen te geven om een remake te draaien van zijn film. Toen tijdens testvisies bleek dat Peli’s versie eigenlijk al sterk genoeg was om het publiek de stuipen op het lijf te jagen, werd het idee van een remake overboord gegooid en mocht Peli zijn oorspronkelijke film stroomlijnen en aanscherpen.

De film werd wat korter en gebalder (er werden ongeveer tien minuten geknipt), geluidseffecten kregen extra volume, een paar nieuwe scènes werden opgenomen en ook de climax werd aanzienlijk aangepast. Het einde zoals het er nu is, is ontegensprekelijk het beste. Bij de versie uit 2007 kwamen er politieagenten aan te pas en ging de boe-essentie wat verloren, en ook een alternatief einde dat al eens tijdens een testvisie werd getoond (waarbij een van de hoofdpersonages zelfmoord pleegde) werd niet weerhouden. Zelfs al is de versheidsdatum van de camcordergimmick inmiddels overschreden en zijn er de ietwat onvermijdelijk bla-blascènes waarin de koetjes en kalfjes worden bovengehaald, “Paranormal Activity” scoort waar hij moet scoren. De koopwaar zijn immers de nachtelijke scènes waarin Katie en Micah in hun huis worden belaagd door een onzichtbare maar hardnekkige demon. Die scènes zijn vaak subtiel in beeld gebracht: Peli doet slimme dingen met de teller rechts onderaan in beeld, en zelfs een simpel effect als een bewegende deur wordt intrigerend gepresenteerd. “Paranormal Activity” is meer dan zomaar een naäpende ‘been there, done that’-spielerei. Meer zelfs, we noemen het graag een aanrader voor iedereen die nachtelijke boemgeluiden een warm hart toedraagt. Zonder dat de film daarom aan de hype beantwoordt: vooral de trailer waarin beelden van de film worden afgewisseld met reactieshots uit het publiek (een truukje dat eerder werd gebruikt in Spanje tijdens de releasecampagne van “Rec”) is er op dat gebied wat over. De strafste reactie die wij lieten optekenen twee rijen achter ons was een gebald 'jawadde'.

Peli’s broodje is alvast gebakken. Momenteel filmt hij zijn tweede camcorderfilm: “Area 51” waarin een stel tieners in een poolbasis op buitenaardse wezens stoot. En Paramount heeft intussen duidelijk gemaakt dat ze Peli heel graag willen inhuren voor “Paranormal Activity 2”. Of die toekomstmuziek het publiek nog zal kunnen verrassen, blijft de vraag. Eentje waar we nu zeker onze cinefiele kop nog niet over breken, al was het maar omdat we dringend de huisklopgeest de afstandsbediening en een warme wafel met slagroom moeten voorschotelen.