Zou Russell Crowe in de mot hebben dat zijn carrière af en toe onderling inwisselbaar is met die van Mel Gibson ?  Gibson deed “Braveheart”, Crowe “Gladiator” (en “Robin Hood”). Gibson koos het ruime sop in “The Bounty”, Crowe in “Master and Commander”. En deze “The Next Three Days” lijkt dan weer nogal wat op wraakthrillers à la “Payback” en “Edge Of Darkness”. Hollywoodstudio’s die nog scenario’s hebben die liggen te verstoffen nu Gibson persona non grata is, kunnen in principe dus altijd even bij Crowe aanbellen.

John Brennan (Crowe) schiet serieus uit zijn sloffen en in actie wanneer zijn echtgenote Lara (Elizabeth Banks) wordt beschuldigd van moord op haar bazin (met wie ze net ruzie had gemaakt). De vrouw werd op een parking vermoord met een brandblusser, en Lara’s vingerafdrukken staan op het apparaat. Meer zelfs, op haar jas wordt ook bloed van het slachtoffer aangetroffen. Allemaal perfect verklaarbaar (Lara kwam enkele minuten na het slachtoffer in de parkeergarage aan, zette het brandblusapparaat opzij en botste even met de echte moordenaar), maar de plaatselijke Jef Vermassen slaagt erin om Lara levenslang aan te smeren. Waardoor John alleen moet instaan voor de opvoeding van zijn zoontje Luke. Aanvankelijk hoopt John nog dat hij Lara kan vrijkrijgen door de beroepsprocedure, maar dat blijkt ijdele hoop. Als het gerecht hem in de steek laat, besluit John zijn echtgenote op eigen houtje te bevrijden uit de gevangenis, zo diep is zijn liefde voor haar.

De manier waarop John (een brave en timide huisvader/leraar) dat doet is – op zijn zachtst gezegd – ongeloofwaardig. Hij maakt een masterplan op na een interview met een ex-gevangene Liam Neeson) die zeven keer over de gevangenismuur wist te springen. Via een filmpje op youtube leert hij een sleutel na te maken en ook alweer via het internet ontdekt hij hoe je een gesloten auto kan openen met een tennisbal. Allemaal trucjes die van pas komen om de liefde van zijn leven terug op vrije voeten te krijgen. Wat trouwens maar een deel van het verhaal is, daar John vooraf ook moet uittekenen hoe hij uit de klauwen van de politie kan blijven en hoe hij veilig met zijn vrouw en kind naar het buitenland kan vluchten ...

“The Next Three Days” (wie de titel kan verklaren mag trouwens altijd een gele briefkaart sturen) is een remake van het Franse “Pour Elle” uit 2008, met Vincent Lindon en Diane Kruger in de Crowe-Banks rollen. Regisseur-scenarist Paul Haggis (die niet in staat lijkt zijn Oscarsucces “Crash” te evenaren) stuwt zijn ambitieuze versie alle richtingen uit: au fond is het een familiedrama, maar eigenlijk ook een ontsnappingsthriller en naar het einde toe mag Crowe zich zelfs als een heuse actieheld ontpoppen. Al moet hij bij de aankoop van zijn vuurwapen eerst nog even informeren langs welke kant de kogels erin moeten: informatie die handig kan zijn, daar hij er zelfs geen graten inziet om een bende drugsdealers te overvallen.

Overtuigen doet “The Next Three Days” geen moment, entertainen des te meer. Dat ligt enerzijds aan de présence van Crowe, maar ook aan de manier waarop Haggis zijn film maar laat kronkelen en kronkelen. Twee uur en tien minuten lijkt lang, maar de speelduur stelt Haggis in staat om uit te pakken met leuke zogenaamde ‘weggooiscènes’ bevolkt door kibbelende of achter de feiten aanhollende politielui. Wie geen graten ziet in de fikse hoeveelheid ‘yeah right’-momenten (de scène met de vrachtwagen op kop) zal zich waarschijnlijkt duchtig amuseren met deze weinig risico’s nemende familievriendelijke thriller waarvan de plot glibberiger blijkt dan een dozijn regenwormen op een waterglijbaan.