Op de valreep van Tom Cruises veel centjes in het bioscooplaatje brengende vliegeniersjaar komen er nog een paar acrobatische propellerstunts in de zalen gevlogen. Zij het met minder bekend volk op de generiek, dus de kans dat deze film onder de radar blijft is groter dan groot. Terwijl hij nochtans meer relevante dingen te zeggen heeft dan ‘Cruise, kleed je deftig en zet verdikke een helm op als je op een motor kruipt’.

Fans van stevig ouderwetse oorlogsfilms als Battleground of epen als Flags Of Our Fathers mogen zich in elk geval schrap zetten voor een dosis potig entertainment. Ter lering en vermaak ontdek je zo ook dat Elizabeth Taylor een zwak had voor navy boys. Wie had dat durven peinzen? Gebaseerd op ware feiten dus deze Devotion – meer bepaald op het levensverhaal van Jesse Brown, de eerste Afro-Amerikaan die de pilotenopleiding van de US Navy tot een goed einde wist te brengen, en ironisch genoeg ook de eerste Afro-Amerikaanse Navy-officier die omkwam tijdens een oorlogsmissie – in december 1950 bij de strijd om het Chosin Reservoir tijdens de oorlog in Korea om precies te zijn.

Aangezien ze in Hollywood dol zijn op heldenverhalen is het een heuse verrassing te noemen dat het zo lang heeft geduurd vooraleer Browns verhaal het tot op het grote doek schopte. Misschien omdat het een wit is? Inspiratie vonden de makers alvast in oorlogsspecialist Adam Makos’ goed gedocumenteerde non-fictieboek Devotion: An Epic Story Of Heroism, Friendship And Sacrifce dat in 2015 verscheen. Regisseur J.D. Dillard – zelf de zoon van een Afro-Amerikaanse Navy-officier – brengt Browns verhaal netjes heroïsch in beeld: van zijn kennismaking met officier en latere boezemvriend Tom Hudner over verschillende testvluchten en missies in Korea tot aan zijn onfortuinlijke dood. Passeren ook de revue: Brows gezinsleven en zijn confrontaties met raciale vooringenomenheid die er net voor zorgden dat hij er alles voor over had om te slagen in zijn militaire carrière.

Jonathan Majors zet fors de tanden in de hoofdrol en Glen Powell mag als Hudner gezien zijn aanwezigheid in Top Gun: Maverick opnieuw bewijzen te kunnen gedijen in films waarin the need for speed op het voorplan staat. Devotion koppelt brave klassieke heldencinema aan een kijk op segregatie en integratie en finisht netjes – zij het al bij al weinig verrassend – als stevige actiefilm met maatschappelijke en sociale spiegelpunten. Dillard verliest wat van zijn goede punten omdat hij zelden buiten de lijntjes van de (militaire) biopic kleurt en omdat hij heel wat scènes nodeloos te donker filmt. Maar voor de rest: prima cinema. Zowel ter land, ter zee als in de lucht.

Gezien op Film Fest Gent.