De behandeling
verdeler
acteur/actrice (15)
regisseur (1)
producent (1)
Chapeau voor de heren en dames van Eyeworks. Die slaagden er immers in om de rechten te pakken te krijgen van Mo Hayders “The Treatment”, een thriller die sinds zijn publicatie in 2001 nogal wat (m/v) lezers van spannende boeken bij het nekvel wist te grijpen. De Britse Hayder schreef intussen zo’n tiental thrillers (“Tokyo” is nog steeds haar meest ambitieuze) en zeven daarvan hebben politie-inspecteur Jack Caffrey in de hoofd- of bijrol.
Hans Herbots’ “De Behandeling” is de allereerste Hayderverfilming ooit, en het is toch een mooie prestatie dat een gerenommeerde thrillerschrijfster die eer te beurt valt in ons goed bezig zijnde Belgenlandje. Nochtans waren wij niet de enige gegadigden: er was eveneens interesse uit Amerika, en de BBC speelde met het idee om een televisiereeks rond Caffrey te draaien. Breekpunt voor die reeks bleek “The Treatment” te zijn, waarvan de premisse toch te gewaagd was voor een adaptatie op het kleine scherm.
Hier bij ons luist Jack Caffrey naar de naam Nick Cafmeyer en maakt Londen plaats voor Antwerpen en wijde omgeving. De centrale plot (inclusief mokerslagtwist) werd netjes behouden. Cafmeyer en zijn team maken jacht op een kindermoordenaar/pedofiel die toeslaat nadat hij eerst een volledig gezin (vader, moeder en zoontje) voor een paar dagen in hun eigen huis gijzelt en terroriseert. Nadat de moeder zich kon bevrijden, sloeg de maniak op de vlucht met het kind, en Cafmeyer wil er alles aan doen om dat kind zo snel mogelijk terug (levend) te vinden. De zaak ligt extra gevoelig bij Cafmeyer omdat zijn eigen broertje Bjorn destijds ook spoorloos verdween. Nick gelooft nog steeds dat een pedofiele buurman zijn broer heeft ontvoerd, maar de man werd bij gebrek aan bewijs niet vervolgd. Daar de man Nick blijft contacteren met de al dan niet valse belofte om ooit de waarheid te vertellen, krijgen zijn innerlijke demonen nauwelijks rust. De speurtocht naar de ontvoerder leidt Cafmeyer bovendien naar een pedofilienetwerk waar zijn buurman eveneens bij betrokken was. Terwijl Nick zijn best doet om het heden van het verleden te scheiden, dreigt de zaak volledig te ontsporen als de homejacker opnieuw toeslaat.
Wat opvalt is dat Herbots (“Windkracht 10”, “Bo”, “Het Goddelijke Monster”, “The Spiral”) niet heeft geprobeerd om de vaak harde details die in de Angelsaksische thrillerlectuur schering en inslag zijn te verdoezelen. Integendeel: hier en daar is duidelijk dat Herbots zich met “De Behandeling” als een soort Vlaamse David Fincher wil etaleren. Zo is de donkere fotografie een stijlkenmerk dat twee uur lang wordt volgehouden. Dat had misschien niet gehoeven, daar het effect hier en daar misschien net iets teveel wordt benadrukt.
Langs de andere kant past het eigenlijk wel bij de groezelige toon van het bronmateriaal, en is de keuze zeker te verdedigen. Lof alvast voor de toonvaste adaptatie van Hayders universum door scenarist Carl Joos (“De Zaak Alzheimer”, “Dossier K”, “The Broken Circle Breakdown”, “In De Vlaamse Velden”). Ook de cast die – op uitzondering van Geert Van Rampelberg in de hoofdrol na – grotendeels uit minder bekende namen bestaat levert mooi en begeesterd werk af. Kortom, “De Behandeling” is een meer dan geslaagde thriller van eigen bodem die twee uur lang weet te intrigeren: van een overbodige internationale remake, verlos ons heer.