Peter Sellers komt uit een familie die actief was in de wereld van het theater. Als kind speelde hij al mee in een komische act van zijn ouders, op 13-jarige leeftijd won hij een talentenjacht. Hij was pas 17 toen hij zich aansloot bij de RAF maar de praktische invulling ervan was dat hij zich als imitator en komiek kon uitleven voor een publiek van militairen. Peter Sellers maakte niet alleen indruk met zijn mimiek, hij slaagde er ook bijzonder goed in om verschillende grappige stemmen op zijn kijkers los te laten. Het is dus niet verrassend dat hij ook succesvol was op de radio én in The Goon Show, een komische serie op de BBC met de legendarische Britse komiek Spike Milligan die zo'n beetje kan gezien worden als de voorloper van Monty Python's Flying Circus.

In 1951 maakte hij zijn filmdebuut in Penny Points to Paradise maar Sellers was daarvoor ook al te zien in een aantal kortfilms. In de originele versie van The Ladykillers was hij één van de bendeleden. Vrij snel bleek dat Sellers de gave bezat om verschillende rollen te spelen in dezelfde film.  Daar was de politieke parodie The Mouse That Roared (1959) waarin hij drie totaal verschillende personages vertolkte een eerste voorbeeld van.
Maar de meeste filmfans zullen hem vooral kennen als de onhandige, stuntelende Inspecteur Jacques Clouseau uit de Pink Panther-films en dat heeft vooral te maken met het feit dat zijn eerder, en volgens velen zelfs stukken beter, werk dateert van vrij lang geleden. De originele Pink Panther film bijvoorbeeld werd uitgebracht in 1963 en dat is toch al een flinke tijd terug. Maar er was meer die tijd en dan hebben we het voornamelijk over een aantal Engelse komedies. I’m All Right Jack bijvoorbeeld waarin hij voor zijn rol van vakbondsman Fred Kite een BAFTA kreeg. Maar ook zijn rol als de oplichter in East End, de Franse kapper als zijn alter ego in The Wrong Arm of the Law, de zeurende Quilty en de bekrompen intellectueel in Lolita van Stanley Kubrick. Zijn rol van de Amerikaanse president, Engelse officier en de kreupele, maniakale ex-nazi wetenschapper in de briljante anti-oorlog satire Dr. Strangelove, ook al van Stanley Kubrick, kan net als de eerste Pink Panther-film als één van de hoogtepunten uit zijn carrière gezien worden. En dan was er ook nog zijn rol van de uitgebluste bibliothecaris uit Wales die een enorm contrast vormt met de sexy Mai Zetterling in Only Two Can Play. En niet te vergeten de verfilming van de roman van Jerzy Kosinski Being There (1979) die onder dezelfde titel werd uitgebracht op het einde van carrière. Zijn vermommingen en zijn voorkeur voor het spelen van verschillende personages in eenzelfde film waren zo’n beetje het handelsmerk van Peter Sellers.

Peter Sellers is vier keer getrouwd geweest. De eerste (Anne Hayes – 1951-1963), tweede (Britt Ekland – 1964-1968) en vierde echtgenote (Lynne Frederick – van 1977 tot aan zijn dood) waren actrices. Sellers had in The Bobo (1967) een rol naast zijn toenmalige echtgenote Britt Ekland).

Sellers overleed aan een hartaanval. Eerdere hartinfarcten hadden daarvoor al het schema van zijn laatste twee films overhoop gegooid.

In 1969 verscheen zijn biografie onder de titel The Mask Behind the Mask, geschreven door Peter Evans.