Bryan Foy was de zoon van Eddie Foy die bekend was in de wereld van de Vaudeville. Eddie Foy Jr. was zijn broer, Bryan was vooral populair als de oudste van de Seven Little Foys. Het is in deze Vaudeville-periode van zijn carrière dat Bryan Foy de hit Mr. Gallagher and Mr. Shean schreef.

In 1918 hield hij op met toneel en werd regisseur bij Fox waar hij voornamelijk korte komedies maakte. Later werkte hij op freelance basis als scenarist bij onder andere Buster Keaton.

Halfweg de jaren 20 trok hij dan naar Warner Bros. Hij was er voornamelijk te zien in films die slechts over een beperkt budget beschikten. Daar was ook zijn ervaring op vlak van geluid, meer bepaald het VitaPhone geluidssysteem dat al bij heel wat korte films was gebruikt, een grote troef. Meer nog, hij kreeg de gelegenheid om Lights of New York te gaan regisseren (1928). De Studio promootte de film als een mijlpaal met de slogan The first 100 percent all-talking picture.

Maar los van de relatieve nieuwigheid die de film bood aan zijn kijkers was het maar een bizarre prent. Wat volgde waren voornamelijk low budget films tot Foy besloot om zich te gaan toeleggen op de productie van films.

Een tijd lang stond Bryan Foy aan het hoofd van de B-afdeling van Warner. Het was niet de eerste keer dat hij met B-films werd geassocieerd wat hem in de filmwereld de bijnaam Keeper of the B’s opleverde.

In de jaren ’40 werkte hij dan samen met Fox om in de jaren ’50 terug te keren naar Warners. Voor hen produceerde hij de 3D-film House of Wax, nog zo’n soort mijlpaal-film.