Zillion

Goed
Zillion
2020
26/10/2022
langspeelfilm
136 minuten
misdaad
speelfilm
drama
komedie

verdeler

K.F.D. K.F.D.

acteur/actrice (7)

Matteo Simoni Matteo Simoni → Dennis Black Magic
Barbara Sarafian Barbara Sarafian → Marleen Verstaeten
Geert Van Rampelberg Geert Van Rampelberg → Dimi
Jonas Vermeulen → Frank Verstraeten
Charlotte Timmers → Vanessa Goossens
Dirk Roofthooft → Herman Goossens
Frank Vercruyssen → Nico Tackaert

regisseur (1)

Robin Pront Robin Pront

director of photography (1)

Robrecht Heyvaert

scenarist (2)

Robin Pront Robin Pront
Kevin Meul

beeldmonteur (1)

Alain Dessauvage

productieontwerper (1)

Geert Paredis

kostuumontwerper (1)

Catherine Van Brée
Zillion

Vergelijkingen die je niet per se moet maken, maar waar je moeilijk omheen kan: dat Zillion filmmatig nogal wat DNA deelt met pakweg Goodfellas en The Wolf Of Wall Street. Al is Robin Pront bijlange na geen Martin Scorsese. Maar de parallellen zijn er natuurlijk wel: waargebeurd verhaal, sympathie voor gangsters, schelmen of egocentrisch gespuis en hier en daar duikt zelfs een scène op die bijna een kopie is van een scène uit hogergenoemde films. Is trouwens geen kritiek, maar eerder een scheppend kader zodat je als kijker weet waar de mosterd vandaan komt. Mocht je dat interessant vinden.

Al komen de hoofdingrediënten natuurlijk vanuit onze kleine landshelft. In het tijdperk van de superdiscotheken startte Frank Verstraeten in het najaar van 1997 in Antwerpen de Zillion op, een discotheek die zou uitgroeien tot een feesttempel met een nogal kwalijke reputatie. En dat kwam niet door de roterende spots, confettikanonnen of de bewegende dansvloer. Wel door de frauduleuze praktijken van Verstraeten, de betrokkenheid van pornoregisseur Dennis Black Magic, overlast in de buurt, gewelddadige incidenten, vermeende wapen- en vrouwenhandel en misschien nog meer zo door de beruchte naakte feestjes op de Zundays waarbij er niet op een openbare zedenschennis meer of minder werd gekeken. De Zillion kreeg ook bij het grote publiek naamsbekendheid door de niet zo koosjere verhalen in het nieuws, het breed uitgesmeerde verhaal van Verstraeten in de media en het feit dat er heel wat programma’s van toenmalige Vlaamse muziekzenders zoals TMF werden in opgenomen. Uiteindelijk ging de Zillion in 2002 dicht en werd Verstraeten veroordeeld wegens fraude en andere oplichterijen.

Zillion

Genoeg stof voor een langspeler dus – en waarschijnlijk zelfs voor een bingereeks – en Pront gooit het exuberante verhaal van de discotheek en vooral van de oprichter ervan in een snedige reconstructie waarin voor de minder oplettende kijker net niet aan heldenverering wordt gedaan. En daar mogen zeker kritische vragen worden over gesteld. Als je ze dan tenminste ook over de reeds vernoemde Scorsesefilms stelt. Let wel: als je denkt dat je in Zillion uitbundige beelden van verboden bacchanalen gaat te zien krijgen … je bent er grotendeels aan voor de moeite. Geen gebrek aan seks en maffiageweld in deze film weliswaar, maar het is niet de hoofdmoot. Pront brengt in de eerste plaats the rise and fall van Verstraeten en levert in die optiek meer een karakterportret af dan een alle remmen los-reconstructie van foute feestjes. Maar fascineren doet het wel, al is het maar omdat er een venijnig stuk Vlaamse geschiedenis van amper een kwarteeuw oud wordt gereconstrueerd.

Zillion

Bij een sterk karakterportret hoort ook een sterke vertolking, en Pront vond die bij Jonas Vermeulen, die hiervoor vooral te zien was in televisiewerk en meteen door de grote deur de speelfilmwereld binnen mag. Eveneens geloofd is de breed uitgesponnen komische bijna typetjesaanpak van Matteo Simoni als Dennis Black Magic. Ook hier mag het gebrek aan nuancering zeker onder de loep worden genomen: de man mag dan rond de millenniumbugjaren wel opgevoerd zijn als vriend van de sterren – hij kreeg zelfs een realityprogramma – maar feit blijft wel dat hij ettelijke malen is veroordeeld voor seksueel misbruik van minderjarigen.

En uiteraard is niet alles wat je in Zillion te zien krijgt waargebeurd: zoals in alle biografische films wordt de waarheid aangelengd met of gekleurd door fictieve gebeurtenissen en personages. Alles om de film lekker te laten roteren en te voorzien van kop, staart en poten.

En dan is het nu wachten op Ertvelde, een reconstructie van de opkomst en ondergang van Paris-Las Vegas, een van ’s lands andere iconische ter ziele gegane feestzalen.

Alex De Rouck


Synopsis

1997. Frank Verstraeten, een computergenie met een onwaarschijnlijke neus voor zaken, een fascinatie voor het nachtleven en een ongezonde bewijsdrang wil slechts één ding: een eigen discotheek die de concurrentie niet alleen overtreft maar simpelweg vernedert. De futuristische megadiscotheek Zillion is een feit en Frank ontpopt zich van computermarchand uit Meise tot de spilfiguur van het Antwerpse nachtleven. Hij paradeert met de mooiste vrouwen van België en smeedt een alliantie met Dennis Black Magic, de pornokoning die voor de pikante extra’s zorgt. Helaas duren ook hier mooie liedjes niet lang. Frank creëert vijanden binnen en buiten z’n discotheek, verliest de controle en gaat met zijn eigen danstempel ten onder.