Vier films kort/lang is het cv van regisseur Jason Reitman (zoon van “Ghostbuster” Ivan) inmiddels, en dusver ziet zijn parcours er nog steeds voortreffelijk uit. “Young Adult”, zijn meest recente worp grossiert net als “Thank You For Smoking” (2005), “Juno” (2007) en “Up In The Air” (2009) meesterlijk in zwarte humor zonder daarbij de humane ondergrond uit het oog te verliezen. Dat “Young Adult” het dichtst aanleunt bij “Juno” heeft alles te maken met scenariste Diablo Cody. Ditmaal kruipt ze niet in de psyche van een zwangere zestienjarige, maar in die van een egocentrische zevenendertigjarige. En ook al won Cody een Oscar voor het scenario van “Juno”, haar nieuwe schrijfworp is eigenlijk nog sterker (en wrijft meteen de spons over haar lamlendige “Jennifer’s Body”). In de eerste plaats omdat haar hippe dialogen en levenswijsheid meer tot uiting komen in een volwassen personage dan in een wel heel vroegrijpe tiener die boompjes opzet over Sonic Youth en Dario Argento.

Mavis Gary (magnetiserend vertolkt door Charlize Theron) is een vooral met haar eigen zelve in de weer zijnde schrijfster van young adult-romans. Je weet wel, boeken die zich positioneren tussen kinderboeken en echt volwassen leesvoer, maar tegelijkertijd genoeg cross-over potentieel hebben om beide doelgroepen te bereiken. Denk “Twillight” en “The Hunger Games” of zelfs “Harry Potter” en je hebt meteen de meest succesvolle reeksen te pakken. Al schrijft Mavis niet over vampieren, magiërs of voor hun leven vechtende tieners maar over de leefwereld van verliefde meisjes en vrouwen. De naam van haar reeks is 'Waverly Prep' en haar hoofdpersonage vertoont nogal wat gelijkenissen met Mavis zelf. Daarnaast pikt ze voor inspiratie eveneens gretig in op gebeurtenissen om haar heen.

Je zou kunnen denken dat Mavis het gemaakt heeft in het leven, maar dat is niet helemaal waar. Haar leven in Minneapolis is immers nogal aan de eenzame kant: enkel de schoothond Dulce houdt haar gezelschap, haar huwelijk heeft gefaald en het enige mannelijke gezelschap dat ze heeft is dat van one night stands. Bovendien heeft ze het steeds moeilijker om haar deadlines te halen of om met originele verhalen voor de dag te komen. Tot ze op een dag een e-mail ontvangt met een foto van de pasgeboren dochter van haar lief op de middelbare school. Een foto die haar verleden meteen terug tastbaar maakt. Ze blijkt immers nog steeds smoorverliefd op Buddy Slade (Patrick Wilson) en ziet de virtuele geboortekaart als een open uitnodiging om hem terug op te zoeken. En vooral, om hem terug in te palmen. Mavis is er immers vast van overtuigd dat zij en Buddy voor elkaar gemaakt zijn. Het feit dat hij gelukkig getrouwd is en pas vader is geworden mag daarbij geen beletsel zijn. Dus pakt Mavis haar hebben en houwen (inclusief hond en een muziekcassette uit de jaren negentig die Buddy voor haar maakte) en zet ze koers naar haar geboortedorp Mercury, vastbesloten haar tienerjaren opnieuw te beleven.

’t Ruikt op het eerste gehoor allemaal een beetje naar de blauwdruk van een voorspelbare chick flick, maar Reitman en Cody zijn slimmer en inventiever dan dat. “Young Adult” is in de eerste plaats een geslaagde karakterstudie gelardeerd met venijnige dialogen en cynische grappen die zelden (tenzij misschien helemaal op het eind) een voor de hand liggende weg inslaan. Meteen de reden dat “Young Adult” geen dijenkletserkomedie is. Reitman en Cody zien meer heil in plaatsvervangende schaamte en dansen hoofdzakelijk op een subtiele lijn die balanceert boven soms pijnlijke, soms geniale humor. En dat op het kruispunt waar 'feel good' en 'feel bad' elkaar ontmoeten.

Zelfs als het allemaal ietwat dreigt vast te lopen in een “much ado about nothing”-steeg, dan is er nog altijd een fabelachtige Theron (in wat misschien wel haar beste vertolking ooit is) om de gemoederen op te hitsen. Afsluiten doen we met bijkomend applaus voor komiek Patton Oswalt die van de door het leven geplaagde Matt Greenhauf (en onverwachte/onwillige sidekick van Mavis) een memorabel personage maakt. Met andere woorden, tijd om onze favoriete uitsmijter nog eens van stal te halen: een fijn filmpje.