De vraag die op de “Filmfreak”-lippen brandde terwijl we ons op het gemak in een anonieme pluchen zetel ergens in het Vlaamse multiplexland nestelden, was of het derde deel uit de “Paranormal Activity”-franchise net zoals de vorige twee de 'old school horror goodies' zou afleveren. We konden de vorige twee delen immers smaken, maar zijn ons bewust van het feit dat velen die mening niet delen en dat er heel wat film- en/of horrorliefhebbers zijn die het allemaal maar flauw en voorspelbaar vinden. Wij zitten in het kamp dat de in 2009 opgestarte reeks wel kan smaken, en na de visie van nummertje drie met graagte beamen dat deze prent veel lekkers in petto heeft voor iedereen die de vorige twee met veel (ril)plezier heeft gezien. En dat blijken er nogal wat, daar deze film in zijn eerste weekend in Hollywood meer dan 50 miljoen dollar verzilverde. De kans dat in oktober 2012 “Paranormal Activity 4” op het programma staat is meteen zeer groot, zo niet onvermijdelijk.

“Paranormal Activity 3” is niet beter of slechter dan de vorige twee, en slaagt erin om het concept vooralsnog fris en interessant te houden. Al is dat niet zo bij de aftrap, waar de openingsscènes nogal warrig overkomen, en eigenlijk overbodig zijn, daar ze enkel dienen als opstapje naar het jaar 1988. Door het verhaal ditmaal te situeren als Kirsti en Katie nog jonge meisjes zijn, is dit dus eigenlijk geen sequel, maar een prequel. Wat meteen het posteropschift “Discover How The Activity Began” verklaart.

De eerste scène speelt zich af in 2005, en we zien hoe Katie een doos met oude videobanden dropt bij haar zus Kristi en haar echtgenoot Daniel (het koppel dat in “Paranormal Activity 2” de stuipen op het lijf wordt gejaagd). Een jaar later is/lijkt er ingebroken in hun huis en zijn de banden gestolen. Na deze inleiding (waar verder niets meer wordt mee gedaan) springt de film naar het jaar 1988 en krijgen we te zien wat er op de banden stond. Katie (Chloe Csengery) en Kristi (Jessica Tyler) wonen als klein meisje samen met hun moeder Julie (Lauren Bittner) en haar vriend/hun nieuwe vader Dennis (Christopher Nicolas Smith). Net zoals alle mannelijke protagonisten uit de reeks heeft hij een fetisj voor camera’s, al is die ditmaal nog beroepsmatig te verklaren daar hij huwelijksreportages maakt. Wanneer er vreemde dingen gebeuren in het huis, aarzelt hij niet om de slaapkamer van de kinderen, die van hem en Julie én de woonkamer 24 uur op 24 te surveilleren met videocamera’s. De aftrap wordt trouwens gegeven door een aardbeving en een figuur die verschijnt tussen het neervallende stof. Kattenpis met de klopgeestactiviteiten die daarna nog de kop opsteken, zo blijkt al snel.

Op zich biedt “Paranormal Activity 3” meer van hetzelfde: een koppel met kinderen wordt geplaagd door onverklaarbare gebeurtenissen als daar zijn piepende deuren, balorig meubilair en mysterieuze geluiden en alweer wil de man des huizes alles capteren met camera’s om te ontdekken wat er nu precies loos is. En opnieuw blijft het koppel wel heel lang wonen in een huis dat genoeg klopgrage geesten herbergt om Tangina Haarzelve (voor de niet-ingewijden: het medium uit “Poltergeist”) met vliegende diarree huiswaarts te sturen. Opvallend is dat het andermaal een gimmick is die de film levendig houdt: in “Paranormal Activity 2” zorgden een baby en een herdershond voor extra schrikplezier, ditmaal wordt de show gestolen door een op een ventilatorpoot gemonteerde camera. Waardoor regisseurs Ariel Schulman en Henry Joost de kijker zelfs al er niets wezenlijks gebeurt toch op het puntje van de stoel houden.

Toch een puntje van kritiek: de neiging om alles te willen verklaren zorgt ervoor dat de climax iets minder oogt dan de meer subtiele shocks in het midden. Al is dit geen echt beletsel, daar de makers uiteindelijk toch nog genoeg vragen over laten voor “Paranormal Activity 4”. Dit filmpje is trouwens extra leuk als je hem ziet in een goed gevulde zaal waarin nogal wat gejoeld wordt op de juiste momenten. Of hoe niet alle films in stilte moeten worden gezien: gillen, rillen, lachen en brullen is hier de boodschap.