Toula Portokalos (Nia Vardalos) is van Griekse afkomst en leeft met de ganse familie (en naar Griekse normen betekent dit heel wat) in Chicago. De dertigjarige Toula werkt in het restaurant van haar ouders, Dancing Zorba's. Alles verloopt zo'n beetje volgens de traditie van de Grieken, met uitzondering van het huwelijk, want daar wringt 'm duidelijk het schoentje, als je weet dat Fatsoenlijke Griekse meisjes worden geacht drie dingen te doen in het leven: met een Griekse jongen trouwen, Griekse kindjes maken en iedereen eten geven tot de dag van onze dood. Het eten en de kindjes volgen normaal uit het eerste, maar het wordt voor papa Portokalos (Gus) een dik probleem wanneer zijn dochter iemand leert kennen die daarenboven een Amerikaan is, een 'Xeno' volgens hem. Had Toula maar eerder zijn raad opgevolgd en naar Griekenland getrokken om haar een echte Griek te zoeken... Ondertussen ziet ons lelijke eendje van vroeger er wel een stuk beter uit: er is geen vergelijking meer mogelijk met de 'donkerharige zesjarige met bakkebaardjes', zoals ze zichzelf destijds omschreef. Haar job van dienster in het restaurant heeft ze ingeruild voor die van telefoniste bij een Grieks reisbureau, alhoewel haar moeder en tante eerst een toneeltje moesten instuderen om haar vader ervan te overtuigen om computerlessen te nemen.

Allemaal niet zo evident, want papa Gus is ervan overtuigd dat je met Windex (een soort reinigingsproduct) alle kwaaltjes kan genezen en daarenboven om het even welk woord zijn oorsprong vindt bij de Grieken! Op een dag ontmoet Toula dus de 'man van haar dromen' tijdens een stuntelige eerste kennismaking in het restaurant van haar ouders. Een tijd daarna, de tweede echte ontmoeting eigenlijk, vindt plaats in het reisbureau waar ze werkt, en de vonk slaat onmiddellijk over tussen de twee. Voor het echter tot een 'big fat Greek wedding' kan komen, moeten er wel nog aardig wat hindernissen genomen worden : Ian (John Serendipity Corbett, met de Michael Bolton-look) moet nog gedoopt worden in de Grieks-orthodoxe kerk, kennismaken met alles wat de Grieken zo Grieks maakt én zijn eigen ouders nog overtuigen om ook de grote familie van hun schoondochter wat nader te leren kennen.

My Big Fat Greek Wedding is gebaseerd op de onewoman show die Vardalos destijds bracht in Los Angeles. En die is dan terug gebaseerd op het echte leven van Vardalos en de Griekse familie waarbij ze destijds opgroeide in Winnipeg - Canada. De voorstelling, grotendeels autobiografisch dus, was bijzonder populair, zelfs de Griekse actrice Rita Wilson vond het de moeite waard om Vardalos met een bezoekje te vereren na één van haar voorstellingen. Dit leidde er uiteindelijk toe dat ook Tom Hanks de show zag en later, samen met vrouw Wilson, verantwoordelijk zou zijn voor de productie van de film. De film ziet er niet alleen op en top Grieks uit, de mensen die er aan meewerken en in te zien zijn, zijn het ook in het werkelijke leven: Gia Carides bijvoorbeeld (Nikki in de film) heeft zelf een Griekse vader en... trouwde destijds ook al met een niet-Griek (Anthony Lapaglia).

My Big Fat Greek Wedding is een film die in de Verenigde Staten het gebruikelijke verloop van een filmsucces behoorlijk op zijn kop zette. Een entree op plaats x van de boxoffice wordt normaal gevolgd door het wegzakken in de lijst van de best bezochte films, maar niet met deze Wedding-film, nee nee. Aanvankelijk gestart in een paar 100 zaaltjes in Amerika, kwam de film tot ieders verbazing maanden na z'n release-datum (!) binnen in de Top 10. Daar bleef het zelfs niet bij, want de film stond enkele weken later op de tweede plaats, toen al vertoond in een paar 1.000 zalen en dus ook te bekijken in de grootste bioscoopcomplexen. Een eerste plaats zat er zelfs ook in, maar Wedding werd van de absolute top weggehouden, soms maar met een neuslengte, wat naar Amerikaanse normen toch nog overeenkomt met een paar miljoen Dollar.
My Big Fat Greek Wedding kreeg uiteindelijk de titel van The highest-grossing independent movie ever en deed ondertussen beter dan The Blair Witch Project. Wanneer alle facturen voor de film zijn opgeteld, staat er slechts een totale kostprijs van 5 miljoen Dollar op de rekenmachine, je begrijpt dat er dus redenen te over zijn om te juichen en (specifiek voor de Belgische distributeur dan) de release van de film in België met enorm veel enthousiasme tegemoet te zien!

Maar, nu we de film zelf hebben bekeken, kunnen we niet onmiddellijk het enorme succes in de states volledig verklaren. Het is duidelijk dat Amerikanen lachen met andere dingen dan Europeanen, maar er zal wel meer aan de hand zijn dan dit alleen. Het heeft allicht te maken met het feit dat een pak (meer) mensen/Amerikanen zich kunnen identificeren met het verhaal van ....Wedding dan Belgen dit bijvoorbeeld kunnen, maar dat is natuurlijk maar één aspect. De grappige momenten in ....Wedding zijn niet zo talrijk, we vinden dat men ...Wedding beter zou kunnen typeren als een 'zeemzoeterige romantische film' dan als een echte komedie. Het staat voor ons in elk geval vast dat het in België (en/of Nederland) bijlange niet zo'n vaart zal lopen als bij de Amerikaanse filmliefhebbers.