Geen wonder dat regisseur/scenarist Frank Darabont kind aan huis is bij angstmaestro Stephen King. Na de uitstekende verfilmingen van The Shawshank Redemption (1994) en The Green Mile (1999) zet Darabont ditmaal zijn tanden in The Mist en hij levert zowaar een kwalitatieve hattrick af. In tegenstelling tot de meer dramatische context van Darabonts eerdere Kingsuccessen, ligt de nadruk ditmaal ook op horror, wat Darabont de gelegenheid geeft zijn voorliefde voor het genre te benadrukken. Darabont debuteerde immers op de Hollywoodscene met scenario’s voor ondermeer A Nightmare on Elm Street 3 en The Blob. Iets zegt ons echter dat Darabont meer wil doen dan zomaar wat boe roepen. Getuige daarvan de ontknoping van The Mist. Darabont gaat immers verder dan waar King zijn novelle stopte, en serveert een gitzwarte ontknoping. Darabonts vrees dat de studio het einde niet zou aanvaarden, bleek ongegrond: van de Weinstein-broers kreeg hij carte blanche om zijn visie door te drukken, zolang hij maar binnen budget en opnametijd bleef.

The Mist is vroege vintage King. De novelle dateert uit 1980 en verscheen voor het eerst in de horrorbundel Dark Forces. In 1985 verscheen een licht aangepaste versie in Kings eigen bundel Skeleton Crew. Darabont was direct een fan van het verhaal en wou het dolgraag verfilmen. Uiteindelijk gaf hij er de voorkeur aan om eerst de verfilming van The Shawshank Redemption op poten te zetten, maar hij is zijn grote liefde klaarblijkelijk niet uit het oog verloren. Een stadje in Maine krijgt te kampen met katoendikke mist. Het verhaal focust zich op de mensen die toevallig in de lokale supermarkt zijn wanneer de mist de stad overspoelt. De mist herbergt in tegenstelling tot bij John Carpenters The Fog geen geesten van dode matrozen, maar wel prehistorische monsters met een gezonde appetijt voor mensenvlees. Binnen de grenzen van de supermarkt ontvouwt zich een microcosmos van vaak wreedaardige menselijke behoudsgezindheid. Sommigen willen proberen ontsnappen, anderen scharen zich achter een fanatieke religieuze tante die een mensenoffer wil om het gevaar af te wenden. Kortom, het gevaar komt niet enkel van de monsters in de mist, maar ook van de mensen binnenin.

The Mist is naast een monsterfilm een allegorie voor de manier waarop mensen reageren in tijden van crisis. Darabont houdt beide verhaallagen boeiend en werkt ze mooi uit. Toch leeft hij zich vooral uit in de scènes met de monsters, zeker tijdens twee sleutelmomenten: de aanval van gevleugelde predatoren door het gebroken glas van de supermarkt en een ingenieuze scène in de apotheek (zelfs al is die links en rechts wat schatplichtig aan Alien). En dan is er de ontknoping waarvan Darabont weet dat er zowel voor- als tegenstanders zullen voor zijn. Een middenweg schijnt er niet te zijn. Darabont is er alvast van overtuigd dat zijn slotbeeld het enige is dat juist aanvoelt, en wij zijn meer dan geneigd om hem gelijk te geven. Een happy end zou immers haaks staan op de droefgeestige sfeer van de film. Trouwens, wie zou zich pakweg Seven nog herinneren als John Doe op het eind van de film in de cel zou zitten en Brad Pitt en Morgan Freeman een pint zouden pakken terwijl ze 'het was toch een smeerlap hé'-herinneringen ophaalden...

Darabont is – zo blijkt uit de talrijke extra’s op deze 2-disc edition – gepassioneerd door de materie, en door zijn vak in het algemeen. Hij vertelt honderduit over zijn relatie met Stephen King en over het adapteren van The Mist. Keuzes genoeg om de geheimen van deze film te ontdekken: er is een Nederlands ondertiteld commentaarspoor van Frank Darabont, en op de tweede schijf huist een omvangrijke making of, onderverdeeld in verschillende interessante featurettes. Er zijn rondleidingen op de set, bijdragen over de monster- en misteffecten en je krijgt een goede indruk van hoe de supermarktset er uitziet. Darabont toont ook hoe je ondanks een laag budget toch een inventieve en geloofwaardige sfeer kan oproepen. Dat deden ze ook met de monsterfilm in de jaren vijftig waar Darabont als kind aan verslaafd was. Zijn wens dat de huidige generatie The Mist gaat ontdekken zoals hij vroeger bijvoorbeeld Them ontdekte zou afgaand op de kwaliteiten van deze film wel eens kunnen uitkomen, ook al deed The Mist het helaas niet zo goed in de Amerikaanse bioscopen. Nog meer leuke extra’s: een focus op Drew Struzan, een ontwerper van Amerikaanse filmposters (die van The Thing is trouwens te zien in de film). In een korte bijdrage wordt een overzicht gegeven van de man zijn portfolio waarin onder meer E.T., Back to the Future, Star Wars, Indiana Jones en Blade Runner huizen. Ook Stephen King komt aan bod. Tijdens de algemene making of toont hij al zijn appreciatie voor het werk van Darabont, en er is daarnaast een interessant gesprek tussen beide heren opgenomen op deze uitgave.

De echte bonus bestaat echter uit de zwartwitversie van de film. Darabont zelf geeft hier zelfs de voorkeur aan, omdat de zwartwitschaduwen nog meer dan de kleurenversie de echte spirit van de monsterfilms uit de jaren vijftig evoceren. Dat hij die versie om commerciële redenen niet in de bioscoop kon uitbrengen staat buiten kijf. Dat die versie toch het daglicht ziet op dvd verdient applaus, en is vooral een aanrader voor iedereen die net als Darabont een zwakke plek heeft voor zwartwit monsterfilms.

Kortom, een uitgave waar maar weinig negatiefs over te vertellen valt. Dutch Filmworks bezondigde zich in het verleden nogal vaak aan rommelige en vaak niet relevante extra’s, maar hun beslissing om de rechten te vergaren voor de internationale versie en integraal de bonussen van de Amerikaanse special edition uit te brengen verdient een zoen van de juffrouw en vijfendertig banken vooruit. Bovendien is alles netjes ondertiteld en zit het verpakt in een attractief steelbook met een hologram. Er is ook een standaardversie op de markt met daarop enkel de film en het audiocommentaar. Voor elke geldbeugel wat wils dus, maar als je echt fan bent van (horror)filmmaken in het algemeen of van The Mist in het bijzonder dan is deze special edition de enige echt goede koop.