Liebestraum
acteur/actrice (4)
regisseur (1)
producent (1)
Wie uit is op een broeierig mysterie kan best eens de Liebestraum-zaal binnenwippen. De derde film van de Britse regisseur Mike Figgis is immers een geheimzinnige, stilistische puzzel opgebouwd rond drie steunpilaren : een moeder, een huis en een minnares.
Centraal staat Nick Kaminsky (Kevin Anderson uit Sleeping with the Enemy), een jonge architectectuurdocent die naar een groezelig Amerikaans stadje komt afgezakt om zijn moeder te bezoeken in het ziekenhuis. De vrouw lijdt aan kanker en is in de terminale fase aanbeland. Bizar detail is dat Nick zijn moeder nog nooit eerder heeft gezien, daar hij reeds bij zijn geboorte werd geadopteerd na de dood van zijn vader. Tussen twee ziekenhuisbeurten door botst hij toevallig op Paul Kessler (Bill Pullman), een vroegere collega-student die als aannemer begonnen is met het slopen van een oud winkelpand, dat volledig uit gietijzer is opgetrokken.
Nick raakt geïntrigeerd door het huis, en hij krijgt van Paul de toestemming om het gebouw aan de binnenkant te verkennen, vooraleer de bulldozers aan het vernietigende werk beginnen. Pauls vrouw, de fotografe Jane (Pamela Gidley), voelt ook al een vurige passie voor het huis. Samen met Nick brengt ze dagelijks bezoeken aan het pand, die onvermijdelijk culmineren in een geheime romance, die tot ontlading komt in Nicks hotelkamer, die uitzicht biedt op de gevel van het verlaten pand.
Wanneer Nick toevallig het gruwelijke geheim van het warenhuis ontsluiert, zal de gedeelde passie hen terugvoeren naar het verleden, dat nog steeds zijn stempel drukt op de gevoelens van alle betrokkenen...
Na zijn debuut Stormy Monday kwam Figgis op de proppen met het uitstekende, hoogst commerciële Internal Affairs. Liebestraum is heel wat minder commercieel opgevat, en is eerder intimistisch van aard. Figgis doet de plot langzaam uit de doeken, zodat de aandacht vanzelf naar de sfeervolle schaduw-en-licht verpakking getrokken wordt die Figgis in vol ornaat over het scherm uitsmeert.
Het resultaat mag er zijn : traag en verwarrend, maar ontegenspreklijk fascinerend.