Nadat Schwarzenegger als governator de staat Californië naar een faillissement dreef (grapje Ahnuld, we weten dat het allemaal de schuld was van George W.) pikt hij de draad van zijn filmcarrière opnieuw op. Na een veredelde cameo in de twee Expendables-films is hij nu terug als leading oak in The Last Stand, een actiefilm die volledig op de leest is geschoeid van de titels waarmee hij in de jaren tachtig zijn fanbasis opbouwde. Wie destijds verzot was op Commando, Raw Deal en Red Heat zal hier dus zeker zijn gading vinden. Met als verschil dat het tongue in cheek-gehalte nog hoger ligt en Schwarzenegger hier regelmatig met zijn eigen persoontje mag spotten. Een beetje zoals Harrison Ford dat mocht doen met zijn Indiana Jones-personage in het vermaledijde Kingdom of the Crystal Skull.

Het scenario van Andrew Knauer (dat stevig werd herschreven vooraleer het in productie ging, onder meer door George Nolfi, regisseur-scenarist van The Adjustment Bureau), bestaat uit de te verwachten opeenstapeling van genreclichés. Schwarzenegger vertolkt Ray Owens, de sheriff van het slaperig stadje Sommerton in Arizona. Ooit was hij lid van de anti-drugseenheid in Los Angeles, maar na een aanvaring daar liet hij de grootstad achter zich. Behalve een paar te snel rijdende auto’s gebeurt er eigenlijk niet zoveel in Sommerton, en dat is best naar de zin van Owens, die houdt van rust en stilte. Die worden echter bedreigd wanneer Sommerton op de vluchtroute blijkt te liggen van kartelbaas Gabriel Cortez (Eduardo Noriega). Die is net met veel machtsvertoon in Las Vegas bevrijd door zijn trawanten en hij raast vervolgens in een opgefokte Chevrolet Corvette naar de Mexicaanse grens. En daarvoor moet hij dus Sommerton passeren. Cortez’ handlangers palmen het stadje in (onder meer om er een brug over een ravijn te bouwen), maar dat is uiteraard buiten Ray gerekend. Wanneer die zich plots geconfronteerd ziet met een moord in zijn stad en door de FBI-agent Bannister (Forest Whitaker) van Cortez’ komst op de hoogte wordt gebracht, besluit de oude maar nog niet versleten sheriff om het gespuis te verjagen en Cortez te stoppen.

De Zuid-Koreaanse regisseur Kim Jee-Woon (Tale of Two Sisters, The Good, The Bad The Weird, I Saw the Devil) blikt The Last Stand in als een moderne western met snelle bolides in plaats van paarden en dat levert – zeker tijdens de geïnspireerde shoot out die de eigenlijke climax voorafgaat – best explosief vuurwerk op. Jee-Woon kiest hoofdzakelijk voor een vrij trage opbouw, en dat is zowaar een verrassing in tijden waarin het allemaal niet snel of flitsend genoeg kan gaan. Toch is The Last Stand geen volledig schot in de roos: het opvallend gewelddadige karakter van de prent vloekt soms met de opzichtige volkse humor (wie zich ergert aan verheerlijking van geweld keert best zijn kar), en het appeal van The Last Stand zal waarschijnlijk niet zichtbaar zijn voor degenen die geen jota gaven of geven om Schwarzenegger en zijn gespierde posse die destijds voor volle zalen zorgden.

Gelukkig dat Jee-Woon weet hoe hij zijn actiescènes overzichtelijk en inspiratievol weet in te blikken. In de bijrollen is het nog uitkijken naar Peter Stormare als Cortez’ stroman die in Sommerton af te rekenen krijgt met Shwarzie en de bewust komische sidekicks (Johnny Knoxville en Luis Guzman) die het allemaal zo verteerbaar mogelijk moeten maken. Ook Harry Dean Stanton is van de partij als melkboer die de niet zo slimme beslissing neemt om Stormare voor de voeten te lopen.

Resten nog een applaus voor een heerlijk zelf-referentiële immigratie-oneliner van der Schwarz en de vraag hoe het komt dat deze film in Amerika genadeloos is geflopt aan de kassa. Nochtans waren de recensies er hoofdzakelijk positief. Misschien zit de verfoeilijk lelijke filmposter er wel voor iets tussen. Of het een goed idee was om Jackasser Johnny Knoxville daar prominent op te vermelden is ook nog maar de vraag, want zo’n groot appeal bij het grote publiek heeft die man nu ook weer niet. Of hoe Schwarzenegger zijn publiek van destijds bijlange na nog niet heeft teruggewonnen. Al heeft hij in elk geval nog genoeg kansen op een revanche. Later op het jaar bijvoorbeeld in Mikael Hafstroms The Tomb waarin hij samen met Sylvester Stallone optreedt.