Alles is niet peis en vree in Wizarding World. Relatief gesproken. De tweede “Fantastic Beasts”-film bracht ‘slechts’ 650 miljoen op. En dat is heel wat minder dan de meer dan 810 die de eerste liet optekenen. Nog altijd veel natuurlijk die 650, maar in een franchise met torenhoge productiekosten toont die daling wel groot. Zeker als je weet dat de producers vijf films op de plank hebben liggen. En het is uiteraard niet de bedoeling dat de vijfde nog maar 200 miljoen opbrengt. Nochtans is de oplossing simpel om de inkomsten terug te doen stijgen: van nummer drie terug een film maken die zowel de pers als de jonge en oude fans weet te paaien. Zoals met “Fantastic Beasts And Where To Find Them” het geval was. Opvolger “The Crimes Of Grindelwald” vergaloppeert zich immers in het smeden van verhaaldraden, en vergeet daarbij te vaak om gewoon te entertainen.

Speelse inventiviteit inruilen voor stugge bombast was dus geen onverdeeld succes. De manier waarop J.K. Rowling en regisseur David Yates een brug willen slaan naar de delen die nog in de pijplijn zitten sputtert immers nogal. Al is de kans groot dat Potterfans de verwijzingen naar wat al is geweest en de vooruitblikken naar wat nog moet komen als zoete koek zullen slikken. Zeker omdat Yates (die als regisseur al aan zijn zesde “Wizarding World’-film toe is) visueel alles netjes laat aansluiten bij de look en feel van het universum.

Dat Grindelwald (Johnny Depp, met vanillehaar en creepy contactlens) voor de prequelreeks moet zijn wat Voldemort was voor de Potterfilms wordt door Rowling en Yates met vlag en wimpel duidelijk gemaakt. Tenzij ze voor de drie nog resterende films een zwart konijn uit de hoed toveren. En dat zou dan weer Credence Barebone (Ezra Miller) kunnen zijn, die Darth Vader of Kylo Ren-gewijs naar het donkere universum wordt getrokken.

Beginnen doet Yates met de ontsnapping van Grindelwald. Deze duistere magiër wil met zijn volgelingen heerser worden over de mensenwereld. Een veroveringsdrang waar lang niet elke magiër voor te vinden is. Gevolg: zware onenigheid tussen beide tovenaarskampen. Een plotinsteek die meer aansluit bij de Potter-films dan bij “Fantastic Beasts”: wat meteen ook verklaart waarom de in het eerste deel alomtegenwoordige Newt Scamander (Eddie Redmayne) hier af en toe meer een bijrolpersonage is. Zo gaat dat in de uitbouw van universums.

Na de ontsnapping van Grindelwald krijgt Scamander toestemming van het Magische Congres van De Verenigde Staten van Amerika om naar Parijs te reizen en daar te helpen om Credence Barebone te onderscheppen vooraleer Grindelwald hem inlijft voor zijn duistere plannen. Scamander weigert aanvankelijk omdat hij geen zijde wil kiezen, maar uiteindelijk laat hij zich toch overtuigen door Dumbledore (Jude Law zonder witte baard). Al is de reden om de missie te aanvaarden de ontdekking dat zijn geliefde Tina Goldstein (Katherine Waterston) ook in de stad van de Eiffeltoren verblijft. Wat volgt is een spectaculair in beeld gebrachte CGI-show waarin de stenen voor de strijd tussen goed en kwaad worden klaargelegd. En waarin heel veel personages de revue passeren.

Hier en daar gaat de rek uit het verhaal en zijn er iets teveel plotlijnen die over elkaar heen rollen. Dat er daarbij nauwelijks plaats is voor fantastische beesten en dat de grimmigheid de humor overstijgt zijn daarbij de opmerkelijkste vaststellingen. Benieuwd welke richting het voorlopig nog titelloze derde deel zal uitgaan. Antwoord in het najaar van 2020.

Goed nieuws voor de fans die deze blu-ray-versie kopen: naast de gewone versie is er ook een schijfje met daarop een extended cut die zeven minuten langer duurt dan de bioscoopversie. Ook de rest van de extra’s mogen er zijn. Zeker het vijftig minuten durende “Unlocking Scene Secrets”. In deze in zes delen opgesplitste minidocumentaire zie je hoe zes primordiale scènes tot stand zijn gekomen. Designs en ontwerpen, setopnames en interviews zorgen voor een interessante inkijk in het maken van een blockbuster die tegelijkertijd vernieuwend wil zijn maar toch binnen de krijtlijnen van een universum moet blijven. Ook manna voor de fans: “Wizards On Screen, Fans In Real Life”: een featurette waarin acteur Ezra Miller en actrice Evanna Lynch tonen niet alleen acteurs op de set te zijn, maar echte Potterheads blijken te zijn. Hoe je als fan je cool moet zien te bewaren op de set van je droomwereld wordt hier speels behandeld. Voeg daar nog featurettes bij over de evolutie van Dumbledore, Rowlings visie op de uitbreiding van haar Potteruniversum en een handvol verwijderde scènes en het mag duidelijk zijn … fans van de franchise mogen dan misschien wat teleurgesteld zijn in “The Crimes Of Grindelwald”, echt reden tot klagen hebben ze (vooralsnog) niet. En over deze mooie BR-uitgave al helemaal niet.