Indien Alan J. Pakula in 1998 niet om het leven was gekomen bij een gruwelijk auto-ongeval - hij werd in het hoofd geraakt door een metalen buis die door zijn voorruit werd gekatapulteerd - dan was hij misschien wel eerste keus geweest om op zijn oude dag nog eens op de regiestoel plaats te nemen. Zo opvallend zijn de parallellen tussen “The Company You Keep” en “All The President’s Men” uit 1976 waarin het Watergateschandaal de kapstok was voor één van de beste journalistieke/politieke thrillers ooit. Uiteraard haalt “The Company You Keep” dat hoogstaande niveau niet, maar omdat Robert Redford de waakvlam in stand houdt door dit filmisch neefje zelf te regisseren zullen de meer gevoelige cinefielen ongetwijfeld vochtige ooghoeken krijgen. Het is zowaar een wonder dat de eindgeneriek het moet doen zonder een “For Alan”-eerbetoon.

“The Company You Keep” draait rond een handvol activisten die in de jaren zestig en zeventig actief waren in The Weather Underground. Die radicale groepering pleegde in de jaren zeventig bomaanslagen en bankovervallen als protest tegen de Amerikaanse betrokkenheid in de Vietnamoorlog. Ze waren zo vriendelijk om altijd eerst een waarschuwing rond te sturen vooraleer de bom daadwerkelijk ontplofte, maar toch liep het ooit fout. Bij een overval op een Brinks geldtransport in 1981 bijvoorbeeld, toen twee politiemannen en een veiligheidsagent om het leven kwamen. Meteen ook de doodsteek voor “The Weather Underground”. De linkse radicalen hadden zowel voor- als tegenstanders: voor de ene ware ze heldhaftige of misbegrepen idealisten, voor de andere ordinaire terroristen die de doodstraf verdienden.

Waardig ouder geworden Robert Redford kruipt in de fictieve huid van Nick Sloan, een voormalig lid van “The Weather Underground”. Hij wordt gezocht voor zijn betrokkenheid bij een bankoverval waarbij een dode viel. Hij houdt zich schuil onder de naam Jim Grant, en bouwde een succesvolle carrière uit als advocaat. De arrestatie van Sharon Solarz (Susan Sarandon), eveneens een voormalig lid van “The Weather Underground”, zorgt ervoor dat de cover van Nick wordt gecompromitteerd. De ambitieuze reporter Ben Shephard (een solide Shia LaBeouf, in een rol die alle ijkpunten vertoont van de rollen zoals Redford die tijdens zijn gouden jaren zelf vertolkte) ziet in de arrestatie van Solarz een kans om een ophefmakende primeur te lanceren. Zeker wanneer hij tijdens zijn onderzoek op het spoor komt van Nick en wil proberen om diens alias te torpederen.

Het duurt niet lang vooraleer Bens gegraaf de FBI alarmeert bij wie Nick nog steeds op hun “most wanted”-lijst staat. Hij slaat met zijn elfjarige dochter op de vlucht, en moet zowel de federale overheid als Ben van zich zien af te schudden. De journalist zal uiteindelijk zelf ook moeten kiezen tussen de adrenaline van de scoop of de eer en het geweten van de persoonlijke integriteit.

Echt spannend wordt “The Company You Keep” zelden. Waarmee meteen het grootste pijnpunt van de film bloot ligt. Redford last weliswaar een hotel- en metroscène in die heel nadrukkelijk knipoogt naar de klassieke samenzweringsthrillers, maar dit is en blijft een prent die eerder charmeert uit nostalgische overwegingen dan omdat je resoluut naar het puntje van de pluchen stoel schuift. Uiteraard is het voor fans van Amerikaanse cinema kicken om Redford in hetzelfde spectrum te zien als destijds in “All The President’s Men” en “The Three Days Of The Condor”. Maar het is niet Redford alleen die het mooie weer bovengronds maakt: de cast puilt uit van bekende namen en gezichten, en die zorgen er allemaal voor dat “The Company You Keep” – ondanks de te licht uitgevallen spanningsboog en het hier en daar wat te omnipresent aanwezig zijnde gepreek – hoogst entertainende cinema blijft. Terwijl de kinderen van vandaag het moeten doen met LaBeouf en Anna Kendrick (waarvan we ditmaal moeten geloven dat ze bij de FBI werkt, nog even en ze is hartchirurg), krijgt de oudere Hollywoodfan manna van (naast Redford en Sarandon uiteraard) Nick Nolte, Richard Jenkins, Julie Christie, Sam Elliott, Chris Cooper en Brendan Gleeson. Meer dan goed gezelschap zowaar.

Gezien op het 39e Filmfestival van Gent (2012).