De nazaten van Henry Morton Stanley presumeren dat het ergens logisch is dat de belevingsgrens tussen de films uit het DC Extended Universe en het Marvel Cinematic Universe gaandeweg steeds dichter bij elkaars logaritme komt te liggen.

Jaume Collet-Serra’s Black Adam – officieel de elfde DCEU-titel – zou er immers ook eentje uit de Marvelstal kunnen zijn getuige de CGI-overkill, het cameragezwiep à go go, de gezwollen pseudodramatiek, de lichtvoetige oneliners en de overdadig met elkaar verbonden zijnde superheldenmythologie. Eens te meer gevonden voedsel voor de fanjongens en -meisjes die met arendsogen en microscoopverrekijkers het scherm afspeuren op zoek naar yeeha-bewegingen en wowie-details die elk ander aan de pluchespleet zullen roesten. Alle eventuele poeha en vergelijkingswaar buiten beschouwing gelaten lijkt Black Adam vooral een midden van de weg-affaire: niet de meest bekaaide leerling van de klas, maar zeker geen onderscheiding waard. Lees: al veel slechtere superheldenpotpourri’s gezien, maar ook al veel betere.

De zwarte Adam waarvan sprake zag het comiclevenslicht in 1945. Of zijn filmische incarnatie steek houdt of trouw blijft aan de striporigine: het is aan de verrekijkerkijkers om daar een oordeel over te vellen. Filmisch is hij verbonden aan de Oosterse stad Kahndaq die al in 2600 voor Christus onder de knoet lag van een megalomane leider die met de hulp van de magische kroon van Sabbac alleenheerser wou worden. En dat zonder Twitterpagina. Het een en ander liep niet zoals gepland door onder meer de komst van een toen nog piepjonge Black Adam, netjes voorzien van superkrachten hem toebedeeld door hetzelfde tovenaarsclubje dat ook al in Shazam! – nummertje zeven uit het DCEU – van de partij was. Anno 2022 duiken die kroon en Black Adam terug op en de rebellen van Kahndaq ruiken hun kans om de nog steeds aanwezig zijnde tirannieke overheersers terug te dringen. Om te vermijden dat de wereldorde daardoor in het gedrang komt, stuurt de regulerende Task Force X prompt de Justice Society op pad om er orde op zaken te stellen.

Comichoelahoepers krijgen personagegewijs zeker waar voor hun geld daar Black Adam naast Black Adam ook nog de superhelden Hawkman, Doctor Fate, Cyclone en Atom Smasher aan het DCEU-canon toevoegt. Kerstmis valt vroeg dit jaar. Of Pasen laat, te bekijken zoals je wil.

Black Adam mept met de spierballen van Dwayne Johnson, en die lobbyde al van tijdens de eerste preproductiestappen van een eerder gestrande Black Adam-poging in 2007 om die rol te mogen vertolken. Heeft hij nu dus mogen doen, de lobbes. En hij bracht meteen ook Collet-Serra mee als regisseur, daar hij blijkbaar een goede klik had gemaakt met de regisseur op de set van Jungle Cruise. Ook van de partij: Pierce Brosnan die tussen het checken van zijn bankrekening door een paar keer laconiek met de wenkbrauwen mag fronsen als Doctor Fate en daardoor al dan niet bewust eigenlijk de meest grappige is van het nieuw groepje kostuumdragers. Waarschijnlijk ook omdat die wenkbrauwen het allemaal niet al te serieus opvatten.

Wat er ook van zij en soit: weinig nieuws dus onder de zon, de maan en andere plaatsen tussen de sterren waar je heen kan. Stilletjes over naar de volgende dan maar zeker? Volgens de Warnerboekhouding staan er voor 2023 maar liefst vier DCEU’s op de releaselijst (slik, wat, jawel) met als eerste daarvan het dozijnvullende Shazam! – Fury Of The Gods.